Aan-aan is 'n speletjie wat deur kinders gespeel word. In Engelse variante van die spel begin een kind die spel deur sy maatjie aan te raak met die woorde "Tag! You're it!" (ek merk jou, jy's aan). Die deelnemer wat "aan" is moet sy maats rondjaag en probeer om aan een van hulle te vat, en sodoende as "aan" te merk. Sodra die een wat "aan" was 'n nuwe deelnemer as "aan" merk, is hy self nie meer "aan" nie en moet hy spore maak om uit die nuwe "aan"-maatjie se pad te bly.

Kinders speel aan-aan.

Daar is verskeie variasies op die spel, onder andere:

  • Die een wat aangeraak is, moet die aangeraakte plek, byvoorbeeld sy skouer of rug, vashou terwyl hy die ander rondjaag. Die geheim is om die ander deelnemer op 'n moeilike plek te probeer aanraak, byvoorbeeld onder die voet of aan die enkel, sodat dit daardie een se beweeglikheid strem.
  • Die kind wat aangeraak word, moet die een wat "aan" is se hand vashou en saam hardloop. Albei is nou aan. As hulle ander kinders aanraak, moet hulle by die "ketting" aansluit en is dan ook "aan". Die speletjie duur voort totdat almal aangeraak is. Die kind wat eerste aangeraak is, kry die volgende beurt om "aan" te wees en die speletjie van voor af te begin.
  • Sodra iemand geraak word, gaan staan hy wydsbeen doodstil. Een van die ander maats wat nie "aan" is nie, probeer nou deur sy bene kruip om hom vry te maak. Slaag iemand daarin, is hy vry om weer saam met die ander te hardloop. Die een wat "aan" is moet probeer om so gou moontlik, soveel moontlik maats aan te raak, sodat hulle wydsbeen stil staan en die ander nie kans kry om hulle te bevry nie.

Verdere naleeswerk wysig

Sien ook wysig