Fläming
Die Fläming is 'n heuwelrug en historiese kultuurlandskap in die suidweste van die Duitse deelstaat Brandenburg en die ooste van Sakse-Anhalt. Dit strek van oos van Maagdenburg af oor 'n afstand van meer as 100 kilometer tot by die Dahme-rivier. Die Fläming, wat tussen 30 en 50 kilometer wyd is, maak deel uit van die sogenaamde Suidelike Heuwelrug (Südlicher Landrücken) wat veral in die Saale-ystydperk gevorm is. Die stad Jüterbog word as die grens tussen die Hoë Fläming in die weste en die Lae Fläming in die ooste beskou.
Die landskap se naam verwys na die Vlaamse setlaars (Flemingen) wat die gebied ná die stigting van die Mark Brandenburg in 1157 gekoloniseer het. Die Fläming was eeue lank 'n grensgebied tussen Slawiërs en Duitsers en later tussen die Keurvorstedom Sakse en Brandenburg. Met die Slag naby Hagelberg en die Slag naby Dennewitz het in 1813 belangrike veldslagte in die bevrydingsoorlog teen die Franse heerskappy in die Fläming plaasgevind. Ná die Franse en Saksiese nederlaag is die hele Fläming in 1815 by die Koninkryk Pruise ingelyf.
Die yl bevolkte streek en veral die Lutherstad Wittenberg word as die vroeë bakermat van die Protestantse Hervorming beskou. Die dorpsbeeld van talle landelike nedersettings in die Fläming word deur veldsteenkerke oorheers. Die gebied het tradisioneel veral op land- en bosbou gesteun, maar intussen ook tot 'n toeristetrekpleister ontwikkel. Die natuurpark Hoher Fläming en die natuurpark Fläming lok met 'n verskeidenheid natuur-, stap- en perderoetes.