Heksevervolging

soek na hekse of bewyse van heksery, wat dikwels morele paniek of massahisterie behels
(Aangestuur vanaf Heksejag)

Heksevervolging het hoofsaaklik betrekking op die vervolging van beweerde hekse. Daarbenewens word die term gebruik vir 'n smeerveldtog teen afwykende menings wat lei tot die meedoënlose vervolging van groepe mense.[1]

Hierdie beeld uit Van Braght se Martyr's Mirror word dikwels as 'n voorbeeld van heksebrand gebruik. Dit gaan egter oor die teregstelling van ketters, die Dopers Maria van Beckum en haar skoonsuster Ursel (Jan Luyken).

Die klassieke tydperk van heksevervolgings in Europa en Noord-Amerika val in die vroeë moderne tydperk tussen omstreeks 1480 en 1700. In hierdie onstuimige tydperk, wat ook die Hervorming en die Dertigjarige Oorlog ingesluit het, is na raming 40 000 tot 100 000 mense as hekse tereggestel.[2] Die laaste teregstellings van hekse in Europa het in die 18de eeu plaasgevind. In Brittanje het die Wet op Heksery van 1735 die vervolging van hekse 'n kriminele oortreding gemaak. In Duitsland was heksery tot die laat 18de eeu deur die wet verbied.

Hedendaagse heksejagte word steeds in Afrika suid van die Sahara, Indië en Papoea-Nieu-Guinee aangemeld. Amptelike wetgewing teen heksery is steeds van krag in Saoedi-Arabië en Kameroen.

Verwysings wysig

  1. Van Dale:Heksenjacht
  2. Die mees algemene skattings praat van 40 000 tot 60 000 sterftes. Brian Levack (The Witch Hunt in Early Modern Europe) het die aantal bekende Europese hekseverhore vermenigvuldig met die gemiddelde aantal skuldigbevindings en teregstellings, wat op die syfer 60 000 te staan gekom het. Anne Lewellyn Barstow (Witchcraze) het Levack se skatting aangepas om verlore hofrekords in ag te neem, wat haar skatting op 100 000 sterftes te staan bring. Ronald Hutton (Triumph of the Moon) sê dat Levack se skatting dit reeds in ag geneem het en bring die getal na hersiening op ongeveer 40 000 te staan