Hierdie artikel gaan oor die satelliet en katalogus. Sien Hipparchos vir meer oor die Griekse sterrekundige.

Hipparcos, ’n satelliet met die Hipparcos-katalogus en ander dataversamelings oor sterre, was ’n wetenskaplike sending van die Europese Ruimteagentskap (ESA) wat in 1989 gelanseer is en tot in 1993 inligting versamel het. Dit was die eerste ruimte-eksperiment wat gewy is aan presisie-astrometrie, die akkurate meting van die posisie van hemelliggame.[1]

Hipparcos
Die Hipparcos-satelliet in die Groot Sonnabootser, ESTEC (Februarie 1988).
Die Hipparcos-satelliet in die Groot Sonnabootser, ESTEC (Februarie 1988).
Organisasie Europese Ruimteagentskap
Lanseerdatum 8 Augustus 1989
Lanseerplek Frans-Guiana
Vuurpyl Ariane 4 (V33)
Duur van sending 3,5 jaar
Massa 1 140 kg met lansering
Webtuiste www.rssd.esa.int/hipparcos

Dit stel sterrekundiges in staat om die eiebeweging en parallaks van sterre te meet en daardeur ook hul afstand en raaklynige snelheid. Dit, tesame met metings van ’n liggaam se radiale snelheid deur spektroskopie, is al die eienskappe wat nodig is om die beweging van sterre te bepaal. Die Hipparcos-katalogus, met inligting oor meer as 118 200 sterre, is in 1997 gepubliseer. Die minder noukeurige Tycho-katalogus met meer as ’n miljoen sterre is terselfdertyd gepubliseer en die verbeterde Tycho-2-katalogus met 2,5 miljoen sterre in 2000.

Die woord "Hipparcos" staan vir "High precision parallax collecting satellite" en is ook ’n verwysing na die Antieke Griekse sterrekundige Hipparchos van Nicea, die grondlegger van driehoeksmeting en samesteller van die eerste omvattende sterkatalogus van die Westerse wêreld.

Verwysings wysig

  1. Perryman, Michael (2010). Khanna, Ramon (red.). The Making of History's Greatest Star Map. Heidelberg: Springer-Verlag. doi:10.1007/978-3-642-11602-5. ISBN 978-3-642-11601-8.

Eksterne skakels wysig