Igloe

'n Igloe is die Eskimo- of Innuït-woord vir "huis" of "woning" en word in Afrikaans gebruik om na hierdie nasie se yshuise te verwys.

'n Byna volledige, mediumgrootte igloe.

'n Illustrasie uit Charles Francis Hall se Arctic Researches and Life Among the Esquimaux (1865)

'n Tipiese ysigloe is 'n skuiling wat uit sneeublokke gebou word, hoofsaaklik in die vorm van 'n koepel. Alhoewel igloes met alle Eskimo's geassosieer word, is hulle hoofsaaklik gebou deur die volke van Kanada se Sentrale Arktiese gebied en Groenland se Qaanaaq-gebied gebou. Ander Eskimo- of Innuïtvolke insuleer hulle huise met huide en walvisbene. Die gebruike van sneeu help om die gebou te insuleer, aangesien die lugborrels in die ys 'n ekstra insulerende laag vorm. Temperature buite die igloe kan tot -45 °C daal, terwyl dit binne-in die igloe tussen -7 en 16 °C wissel, bloot deur die verwarming van liggaamlike hitte.

Tradisionele soorte

Die metode vir steenlegging by 'n igloe.

Daar was tradisioneel drie soorte igloes, elk met verskillende groottes en verskillende doeleindes.

Die kleinste was bedoel was 'n tydelike skuiling, slegs vir die gebruik van een of twee nagte, veral deur jagters.

Die volgende was 'n semi-permanent, middelgrootte familieskuiling. Hulle was gewoonlik 'n enkelkamergebou wat een of twee gesinne gehuisves het. 'n Aantal van hulle was dikwels in mekaar se nabyheid gebou om 'n soort dorpie te vorm.

Die grootste igloes was gewoonlik in groepe van twee gebou. Een van die geboue was 'n tydelike gebou vir spesiale geleenthede, die ander as 'n woning. Hulle kon tot vyf kamers hê en tot 20 mense huisves. So 'n groot igloe kon gebou word deur klomp kleiner igloes met tonnels te verbind.