Inhambane, of Terra de Boa Gente (Grond van Goeie Mense), is 'n stad geleë in die suide van Mosambiek, wat lê in Inhambanebaai, 470 km noord van Maputo. Dit is die hoofstad van die Inhambane Provinsie en volgens die 2008-sensus het dit 'n bevolking van 65,837 gehad, 'n toename in die 1997-sensus van 54,157.[1] Dit is 'n slaperige historiese dorp, bekend vir sy ruwe koloniale argitektuur, en sy gewildheid onder toeriste die afgelope jare.

Inhambane
Inhambane is in Mosambiek
Inhambane
Inhambane
Koördinate: 23°52′S 35°23′O / 23.867°S 35.383°O / -23.867; 35.383Koördinate: 23°52′S 35°23′O / 23.867°S 35.383°O / -23.867; 35.383
LandVlag van Mosambiek Mosambiek
ProvinsieInhambane
Hoogte
0 m (0 ft)
Bevolking
 • Totaal65 837
TydsoneUTC+2 (SAT)

Die nedersetting het sy ontstaan te danke aan 'n diep inlaat waarin die klein Mutambarivier invloei. Twee beskermende sandkape bied beskerming aan die hawe en vorm 'n sandbank. Die dorp Maxixe is net oorkant die baai geleë.

Geskiedenis wysig

 
'n Francisco de Almeida skip

Inhambane is een van die oudste nedersettings op Mosambiek se oostelike kus. Daus het hier handel gedryf so vroeg as die 11de eeu. Moslem en Persiese handelaars was die eerste buitestaanders om na die gebied te kom via die see en verhandel pêrels en ambergrys, en hulle het ook verhandel teen Chibuene in die suide. Die gebied is bekend vir sy plaaslike katoenspin en -produksie deur die Tongastam. Iewers voor die Portugese die gebied bereik het, het die Karanga Inhambane ingeneem en 'n aantal plaaslike hoofmanne aangestel. Hulle het oor die Tonga-katoenwerkers geheers en die beloning van handel met die Moslems het hulle toegekom.[2]

Die baai is sedert 1498 aan Europeërs bekend toe Vasco da Gama rondom Afrika se suidpunt gevaar het, en hy by Inhambane anker gegooi het om sy voorrade aan te vul en ook die gebied te verken. Hy het dadelik 'n liefde vir die gebied begin koester en dit genoem na Terra de Boa Gente of "Land van die Goeie Mense". In 1505 het 'n skip wat gestuur was deur Francisco de Almeida, skipbreuk gely suid van die dorp, maar die Portugese het 'n aanvanklike vergadering met die Karanga-hoofde belê. Later het hul seuns op die Mosambiekeiland geland om 'n bestekopname van die situasie te maak. Die Portugese het uiteindelik 'n permanente handelspos by die nedersetting gestig in 1534.[3] Inhambane is toe ook gekies vir die eerste Jesuïete-sending na Suidoos-Afrika in 1560.[2]

 
Ou Portugese begraafplaas soos dit vandag daar uitsien.

Die hawe het geleidelik gegroei as 'n ivoor- en slawe-handelsentrum, veral in die agtiende eeu onder meestal Indiese beheer. Dit is vernietig in 1834 deur Soshangane, maar het vinnig gegroei in die tweede helfte van die eeu as 'n dorp van Portugees-Oos-Afrika. Die ou katedraal en die ou moskee is gedurende daardie tydperk gebou. Werklike ontwikkeling het eers in 1890 begin, maar in die 20ste eeu het die status van die dorp egter afgeneem en is die ekonomiese situasie vererger toe Maputo (genoem Lourenço Marques voor 1975) tot die belangrikste sentrum ontwikkel het.

Die 170-jarige Katedraal van ons Dame van Bevrugting is geleë in die ou kwartier van die stad waar 'n geroeste leer lei tot die top van die toring, en bied 'n panoramiese uitsig van die stad en die hawe.[4] Die stad is nou 'n museum en 'n mark en is bekend vir sy nabygeleë strande van Tofo en Barra. Die sentrale mark is geleë langs die belangrikste boulevard eenvoudig "Mercado Sentrale" genoem waar talle voedselgeregte bedien word, wat wissel van 'n kleurvolle verskeidenheid van speserye en groente tot garnale, vis en kasjoeneute.

Motor- en dhowtaxi's seil van die dorp na Maxixe. Die munisipaliteit van Inhambane het een van die grootste werkende vlote van dhows op die Swahilikus.

Ontspanning wysig

 
Barra-strand (Ponto do Barra)

Noemenswaardige plekke in die omliggende distrik van Inhambane en Vilanculos sluit in Bazaruto Nasionale Park, die grootste seepark in Afrika, die Praia do Tofo, Praia dos Cocos, Ponto do Barra, Ilha de Benquerra, Bazaruto Nasionale Seepark, Guinjatabaai. Skubaduik in Inhambane is veral gewild by plekke soos Mantarif en Gallaria. Reuse mantaroë, walvishaaie, seeskilpaaie en ander seelewe word gereeld gesien en daar is vele professionele skubaduikbedrywighede regoor die provinsie. Baie toeriste is onder die indruk dat hulle in Inhambane self kan duik. Die naaste duikplek aan Inhambane is egter by Praia do Tofo – 22 km van Inhambane-stad. Tofo is bekend as die walvishaaimekka van die wêreld.

Vervoer wysig

 
Gehug in die Inhambane-provinsie naby die dorp

Die maklikste manier om Inhambane te bereik is per pad van Maputo op die EN 1. Dit is ook moontlik om Inhambane te bereik van Beira of Zimbabwe op die EN 6 en EN 1 verby Inchope. Inhambane het 'n lughawe (Inhambane Lughawe) en daar arriveer vlugte van Maputo op die meeste dae en huurvlugte vanaf Johannesburg in Suid-Afrika.[5]

 
'n Dhow vervoer passasiers van Inhambane na Maxixe in 2006.

Spoorweg wysig

Inhambane het 'n smalspoorweg gehad, wat gestaak is voordat sy volle omvang besef is.[6]

Bron wysig

Verwysings wysig

  1. World Gazeteer Geargiveer 31 Desember 2008 op Wayback Machine. Besoek op 16 Junie 2008
  2. 2,0 2,1 Newitt, M., (1995),'n Geskiedenis van Mosambiek, p.161, C. Hurst & Co. URL besoek op 15 Junie 2008
  3. Mosambiek Verband Geargiveer 3 Augustus 2007 op Wayback Machine, URL besoek op 15 Junie 2008
  4. www.go2africa.com, besoek op 15 Junie 2008
  5. Suid-Afrika Plekke Geargiveer 15 September 2008 op Wayback Machine, besoek op 15 Junie 2008
  6. http://www.cfm.co.mz/portcfminhamb.html[dooie skakel]

Sien ook wysig

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.