Le Grand Meaulnes

Le Grand Meaulnes (In Afrikaans vertaal as Die verlore opstal - 1970) is die enigste roman deur die Franse skrywer Alain-Fournier, wat in die eerste maand van die Eerste Wêreldoorlog gedood is. Die roman, wat in 1913 gepubliseer is, 'n jaar voor die skrywer se dood, is ietwat biografies - veral die naam van die heldin Yvonne, vir wie hy in Parys 'n gedoemde bewondering gehad het. Vyftienjarige François Seurel vertel die verhaal van sy vriendskap met die sewentienjarige Augustin Meaulnes terwyl Meaulnes soek na sy verlore liefde. Impulsief, roekeloos en heldhaftig, Meaulnes beliggaam die romantiese ideale, die soeke na die onverkrygbare soel as die geheimsinnige wêreld tussen die kinderjare en die volwassenheid.[1]

Voorblad van Le Grand Meaulnes

Titel wysig

Die titel, direk vertaal, is Frans vir "Die groot Meaulnes". Die probleme met die vertaling van die Franse woord grand (betekenis groot, lank, belangrik, ens.) En le domaine perdu ("verlore boedel / domein / demesne") het gelei tot 'n verskeidenheid Engelse titels, insluitende The Wanderer, The Lost Domain, Meaulnes: The Lost Domain, The Wanderer of The End of Youth, Le Grand Meaulnes: The Land of the Lost Contentment, The Lost Estate (Le Grand Meaulnes) and Big Meaulnes (Le Grand Meaulnes). In Afrikaans is die werk vertaal as Die Verlore Opstal.

Dit het die titel van F. Scott Fitzgerald se roman, The Great Gatsby, geïnspireer. Ten spyte van hierdie ooreenkoms het Franse vertalers op dieselfde manier gesukkel met die woord Great, en het dit Gatsby le magnifique (letterlik Gatsby die Manjifieke) in Frans gemaak.

Storielyn Opsomming wysig

 
Alain-Fournier in 1905

François Seurel, die 15-jarige verteller van die boek, is die seun van M. Seurel, die direkteur van die gemengde ouderdom skool in 'n klein dorpie in die Sologne, 'n streek van mere en sanderige woude in die hartland van Frankryk. Na die aankoms in die klas, verdwyn die 17-jarige Augustin Meaulnes, 'n slim jongman wat vanuit 'n beskeie agtergrond kom. Vanweë sy lengte bekom hy die bynaam "grand". Hy word 'n heldfiguur vir die klas en gaan een aand op 'n avontuur waartydens hy afkom op 'n magiese kostuumpartytjie waar hy deur die meisie van sy drome, Yvonne de Galais, betower word. Sy woon saam met haar weduweesvader en haar versteurde broer Frantz in 'n groot en ou familiekasteel - Les Sablonnières - wat al beter dae gesien het. Die partytjie is gehou om Frantz te verwelkom en die meisie met wie hy gaan trou, Valentine. Wanneer sy egter nie na die byeenkoms kom nie, probeer Frantz selfmoord pleeg, maar misluk.

Na terugkeer na skool het Meaulnes net een gedagte naamlik om die geheimsinnige kasteel weer te vind sowel as die meisie vir wie hy nou lief geraak het. Maar sy plaaslike soektogte misluk terwyl terselfdertyd 'n snaakse jongman by die skool aankom. Dit is Frantz de Galais onder 'n ander naam wat probeer om die pyn te ontsnap van sy verwerping. Augustin Meaulnes vind uit en vertrek na Parys om Yvonne de Galais te vind, maar misluk. Hy skryf aan sy vriend François Seurel: "Dit is beter om alles te vergeet".

François Seurel, wat nou 'n skoolonderwyser geword het soos sy pa, vind uiteindelik Yvonne de Galais en herenig haar met Meaulnes. Yvonne woon nog steeds saam met haar verouderende vader in wat oorgebly het van ou familielandgoed, Les Sablonnières, wat nader is as wat die twee jong vriende eers vroeër jare voorgestel het. Yvonne de Galais is nog steeds ongetroud en bely aan Meaulnes dat hy nog altyd die liefde van haar lewe was. Yvonne de Galais aanvaar met haar pa se seëninge Augustin Meaulnes se huweliksvoorstel. Die rustelose Meaulnes verlaat haar egter na 'n paar dae om haar verlore broer Frantz te vind (aan wie hy baie jare gelede belowe het) en hom weer met sy verloofde Valentine te verenig. Yvonne de Galais, wat nou met Augustin Meaulnes getroud is, bly by die kasteel, waar sy aan 'n dogtertjie geboorte gee, maar twee dae later sterf. Uiteindelik woon François in die huis waarin Meaulnes en Yvonne gewoon het en kyk na die meisie terwyl hy wag vir die terugkeer van sy vriend Meaulnes. Terwyl hy deur ou dokumente kyk, ontdek François 'n klein handgeskrewe dagboek, bygehou deur Meaulnes. Gedurende die jare in Parys (voordat François Meaulnes en Yvonne saam teruggebring het), ontmoet Meaulnes en verlei Valentine, die verloofde wat Frantz op die aand van die fees verlaat het.

Meaulnes keer na 'n paar jaar terug, en nadat hy Frantz en Valentine herenig het. Hy ontdek dat Yvonne dood is en het 'n dogter agtergelaat het. Hy neem daarna toesig oor sy dogter oor.

Vertalings wysig

Le Grand Meaulnes word in Afrikaans vertaal deur Ignatius van der Westhuizen en as Die Verlore Opstal in 1970 uitgegee.

Vanaf 2012 was verskeie Engelse vertalings beskikbaar[2]:

• As The Wanderer (1928) deur Françoise Delisle.

• as The Lost Domain (1959) deur Frank Davison.

• as Meaulnes: The Lost Domain (1966) deur Sandra Morris.

• as The Wanderer or The End of Youth (1971) deur Lowell Bair.

• as Le Grand Meaulnes: The Land of the Lost Contentment (1979) deur Katherine Vivian.

• as The Lost Estate (Le Grand Meaulnes) (2007) deur Robin Buss.[3]

• as Big Meaulnes (Le Grand Meaulnes) (2012) deur Jennifer Hashmi (vir die Engelssprekende student van Franse letterkundige fiksie).

Verdere aanwendings wysig

 
Le Grand Meaulnes van Jean-Louis Berthod, Franse beeldhouer van Albens, Savoy. Beeldhouwerk uit lemmetjiehout (130 cm x 140 cm) in 2014 geskep.

Le Grand Meaulnes was in 1980 op die BBC Radio 4-program Book at Bedtime, aangebied en herhaal in 1999. 'n Twee-dele reeks deur Jennifer Howarth is in Augustus 2005 as die Classic Serial uitgesaai.

Die boek is in 1967 deur Jean-Gabriel Albicocco as 'n rolprent vervaardig. 'n Ander rolprentaanpassing (Le Grand Meaulnes) is in November 2006 vrygestel, met Jean-Baptiste Maunier, Clémence Poésy en Nicolas Duvauchelle in die rolverdeeling.

"Meaulnes the Great" is die titel van 'n 2014-bronsmuurpaneel (130 cm x 140 cm) uit lemmetjiehout-gekerf deur die Franse kunstenaar Jean-Louis Berthod van Albens, Savoy. Die paneel is geïnspireer deur Alain-Fournier se boek en is 'n huldeblyk aan die vermiste mense van die Eerste Wêreldoorlog.

Bron wysig

  • Hierdie artikel is vertaal vanuit die Engelse Wikipedia

Verdere leeswerk wysig

• Robert Gibson (1986) Critical Guides to French Texts, Grant & Cutler Ltd., London

Verwysings wysig

  1. Michaelides, Chris. "Alain-Fournier's Le Grand Meaulnes" (in Engels). British Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Junie 2018. Besoek op 21 September 2013.
  2. "Henri Alban Fournier", Contemporary Authors Online (2000) Gale, Detroit
  3. Barnes, Julian (23 April 2012). "Rereading: Le Grand Meaulnes revisited". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2019. Besoek op 11 Januarie 2015.