'n Rekenaardrukker of meer algemeen na verwys as 'n drukker is 'n toestel wat 'n harde kopie skep (permanente menslik leesbare teks en/of grafika vanaf dokumente in elektroniese vorm gewoonlik op fisiese media soos papier of transparante). Baie drukkers word hoofsaaklik gebruik as randtoestelle vir rekenaars en word gewoonlik direk aan die rekenaar verbind en dien as bron vir gedrukte dokumente vir die gebruiker daarvan. Ander drukkers bekend as netwerkdrukkers het 'n ingeboude netwerk-koppelvlak (tipies 'n Ethernet netwerk) en kan dien as 'n bron van gedrukte dokumente vir al die gebruikers wat aan die netwerk verbind is. Verder kan baie moderne drukkers direk verbind word met elektroniese media soos geheuestokkies of geheuekaarte of aan beeldopname toerusting soos digitale kameras en skandeerders, terwyl ander drukkers gekombineer word met 'n skandeerders en/of 'n faksmasjien om 'n enkele eenheid te vorm. 'n Drukker wat met 'n skandeerder gekoppel is kan dan ook as 'n fotokopieërder dien.

'n Lexmark multifunksionele drukker.

Drukkers wat ontwerp word vir lae volume, korte duur drukwerk; vereis bykans geen opsteltyd vir die maak van 'n gedrukte kopie van 'n gegewe dokument nie. Drukkers is egter oor die algemeen stadige toestelle (10 bladsye per minuut word as vinnig beskou; en baie drukkers vir die gewone gebruiker is selfs baie stadiger as dit) en die koste per bladsy is relatief hoog. In teenstelling daarmee word 'n tipiese drukpers (wat dieselfde funksie dien) ontwerp en geoptimiseer om hoë volume drukwerk soos koerante te doen en is in staat om honderde bladsye per minuut te druk en die drukkoste per eksemplaar is gewoonlik maar 'n fraksie van 'n gewone rekenaardrukker. Die drukpers bly dus daarom die mees geskikte masjien vir hoë volume, professionele drukwerk. Rekenaardrukkers se kwaliteit het egter die afgelope paar jaar met rasse skrede verbeter en word baie drukwerk deesdae op lokale drukkers gedoen wat voorheen slegs deur professionele drukkerye gedoen is.

Die wêreld se eerste rekenaardrukker was 'n negentiende eeuse meganiesaangedrewe toestel wat deur Charles Babbage ontwerp is vir sy Difference Engine.

'n Epson inkstraaldrukker

Drukkertegnologie wysig

Drukkers word gereeld geklassifiseer volgens die onderliggende drukkertegnologie wat ingespan word en daar bestaan verskeie tegnologieë wat oor die jare ontwikkel is. Die keuse van druktoestel het 'n beduidende impak op die drukwerk waarvoor die drukker geskik is, aangesien die verskeie tegnologieë verskil ten opsigte van die kwaliteit, drukspoed, koste en geraasvlakke waartoe hulle in staat is. Verskeie drukkers is byvoorbeeld ook ongeskik vir sekere fisiese media (soos byvoorbeeld kladpapier of transparante).

Moderne drukkertegnologie wysig

Die volgende drukkertegnologieë word deesdae in moderne rekenaardrukkers aangetref (met ingang Julie 2006):

Inkpoeiergebaseerde drukkers wysig

Inkpoeiergebaseerde drukkers werk op dieselfde manier as baie fotokopieërders deur die inkpoeier aan die medium te laat klou. Die mees algemene drukker van hierdie soort is die laserdrukker wat 'n laser gebruik om 'n inkbeeld op 'n fotosensitiewe drom vas te lê, wat dan na die medium oorgedra kan word. Laserdrukkers is bekend vir hulle hoë kwaliteit drukwerk, goeie drukspoed en lae koste per eksemplaar en word dikwels gebruik vir algemene drukwerk in kantore. Hulle word egter minder deur gebruikers aangekoop vanweë hul hoër aanvanklike koste.

Laserdrukkers is beskikbaar in beide kleur- en monochroom variante.

'n Ander inkpoeier gebaseerde drukker is die LED-drukker wat 'n matriks LEDs gebruik in plaas van 'n laser om die beeld op 'n fotosensitiewe drom vas te lê.

Vloeibare inkdrukkers wysig

 
Hewlett-Packard inkstraaldrukker Photosmart D6160 (2008)

Inkstraaldrukkers sproei baie klein, presiese hoeveelhede ink op die media. Inkstraaldrukwerk is die mees algemene drukkers wat gewone verbruikers gebruik aangesien hulle goedkoop is om te vervaardig. Byna al die moderne inkstraaldrukkers kan kleurdrukwerk doen, terwyl sommiges wat bekend staan as fotodrukkers ekstra pigmente bevat om die beter kleurskakerings te lewer wat benodig word vir hoëkwaliteit fotografiese drukwerk (en is ook daartoe in staat om op dukkerfotografiese karton te druk in plaas van gewone kantoorpapier).

Inkstraaldrukkers se werking berus op klein gaatjies wat baie klein inkborrels kan vorm wat dan uiteindelik as klein druppels ink op die papier gespuit word. Inkstraaldrukkers kan hoëkwaliteit teks- en grafiese drukwerk verrig. Hulle werk ook oor die algemeen baie stil en hulle aanvanklike koste is baie laer as laserdrukkers, met die nadeel dat die uiteindelike koste per eksemplaar baie duurder is, aangesien die ink gereeld vervang moet word. Verder volg die vervaardigers van inkstraaldrukkers 'n besigheidsmodel soortgelyk aan dié wat deur die vervaardigers van skeermesse gebruik word; waar die drukkers dikwels teen minder as die vervaardigingskoste verkoop word en die ink daarvoor wat dan teen 'n hoë winsgrens verkoop word. Verskeie wetlike en tegnologiese middele word gebruik om gebruikers te forseer om slegs die vervaardiger se ink aan te koop (wat dus lei tot verskafferafhanklikheid); daar is egter 'n groeiende mark vir derdeparty inkmodules (nuut of herwindes) asook hervulstelle.

Inkstraaldrukkers is ook baie stadiger as laserdrukkers. Inkstraaldrukkers het ook die nadeel dat bladsye moet droog word alvorens hulle hanteer kan word; te vroeë hantering kan daartoe lei dat die ink oor die bladsy smeer.

Termiese wasdrukkers wysig

Termiese inkdrukkers wat ook soms as faseveranderingsdrukkers bekend staan is 'n soort termiese drukker. Hulle gebruik soliede, gekleurde wasstokkies wat op die medium gesmelt word. Hulle word algemeen gebruik as kleurdrukkers in kantore en is uiters geskik vir drukwerk op media wat nie poreus is nie, soos onder andere op transparante. Die kostes van hierdie drukkers is soortgelyk as dié van 'n laserdrukkers. Die nadele van hierdie drukkers is dat hulle kragverbruik baie hoog is. Verder is Xerox ook die enigste vervaardiger van hierdie soort drukker.

Inksublimasiedrukkers wysig

'n Inksublimasiedrukker is 'n drukker wat hitte gebruik om die ink na die medium oor te dra. Die proses word gewoonlik in stappe gedoen waar kleure opeenvolgend op die medium neergelê word. Dié soort drukker is hoofsaaklik geskik vir die druk van hoëkwaliteit grafiese drukwerk, insluitend kleurfoto's maar is minder geskik vir teks.

Kolmatriksdrukkers wysig

 
'n Tandy 1000 HX rekenaar saam met 'n Tandy DMP-133 kolmatriksdrukker.

Baie drukkers maak oor die algemeen staat op 'n matriks van pieksels of kolle wat saam 'n groter beeld vorm. Die term kolmatriksdrukker word egter gereserveer vir impakdrukkers wat 'n matriks pennetjies gebruik om die kolle te vorm. Die voordeel van kolmatriksdrukkers bo ander impakdrukkers is dat hulle grafiese beelde asook teks kan lewer.

Kolmatriksdrukkers kan breedweg in twee hoofkategorieë verdeel word:

  • Ballistiese draaddrukkers
  • Gestoorde-energiedrukkers

Kolmatriksdrukkers kan óf karakter- (soos 'n tikmasjien) óf lyngebaseerd (d.w.s. 'n enkele reeks horisontale piksels oor die blad se wydte) wees, na gelang van die manier waarop die drukkerkop saamgestel is.

Eens op 'n tyd was kolmatriksdrukkers die mees algemene soort drukker in algemene gebruik. Sulke drukkers het gewoonlik 9 of 24 penne op die drukkerknop bevat. Die 24-pen drukkerkoppe kon 'n hoër kwaliteit drukwerk lewer. Hierdie drukker is egter grootliks met inkstraaldrukkers vir algemene gebruik vervang.

Sommige kolmatriksdrukkers, byvoorbeeld die NEC P6300, kan opgegradeer word om in kleur te druk. Dit word bewerkstellig deur 'n vierkleur lint wat op die eenheid aangebring kan word. Kolmatriksdrukkers word steeds in lae koste, lae kwaliteitstoepassings benut (soos in kasregisters of vir baie hoë volume drukwerk soos die druk van fakture).

Kettingdrukkers wysig

Hierdie soort drukkers is veral in die dae van die hoofraamrekenaars gebruik. 'n Ander naam vir hierdie soort drukkers is ook banddrukker of lyndrukker, omdat hulle altyd 'n hele lyn (reël) op een slag gedruk het. Die meeste van hierdie is nou deur hoëspoedlaserdrukkers vervang. Die basiese beginsel van hierdie drukkertipe was om lettertipes wat op 'n omlopende staalband gemonteer was verby 'n hammerbank te beweeg. Sodra 'n sekere letter by die spesifieke plek verbygekom het, het 'n hammertjie op die staalband geslaan en die geïmboseerde letter op die papier geslaan wat dan deur 'n kleurlint 'n merk van die letter op die papier afgedruk het.

Die voordeel van kettingdrukkers was hulle kon 'n redelik vinnige spoed handhaaf en was ook geskik om deurslae van tot 3 en selfs 4 (afhangende van hoe veel lae papier en koolpapier in die eindelose drukkerpapier) in een deurloop te doen.

Indien drukkerpapier met verskillende lae gebruik is, moes dit ook eers van mekaar af losgemaak word, in 'n sogenoemde dekolasieproses. Daar is dan ook die (nou onnodige) koolpapier verwyder. Die selfinkpapier het later deur 'n spesifieke chemiese proses op die voor en agterkant van die papier hierdie werk makliker gemaak en selfs meer kopie toegelaat, omdat hierdie papier(band) dan dunner was (sonder enige koolpapier lae tussen in). Die drukspoed van dierdie drukkers is nie in karakters per sekonde (KPS) gemeet nie, maar in lyne per minuut (LPM). Die drukspoed was, afhanklik van die drukkermodel, tussen 100 LPM en 1600 LPM.

Matrikslyndrukker wysig

Daar is egter nog 'n unieke matrikslyndrukker, omdat dit nie 'n kettingdrukker is nie, maar tog in hierdie klas val. Dit is eintlik maar 'n baie groot naalddrukker of kolmatriksdrukker, waarvan die drukkop nie heen en weer beweeg nie, maar vasgemonteer is oor die hele papierband se breedte. Dit maak gebruik van 'n spesiale hammerbank wat in sowat 8 of 9 modules saamgevoeg is waarvan elke module hammers dan 'n afstand van sowat 2 duim bedruk. Die hammers slaan deur 'n teen inklint en tik verskeie kolletjies op die papier af, soos die papier verby die groot drukkop wat rek oor die hele papier span getrek word.

Deur hierdie konsep te gebruik kan die drukker basies enige letter of grafiese teken op die papier 'uithammer', en was selfs geskik vir die druk van strepieskodes. Die vervaardiger van hierdie drukker was Mannesmann-Tally. Basies was dit 'n ontwikkeling wat gekom het uit die vinnige drukspoed van kettingdrukkers en die buigsaamheid van die kolmatriksdrukkers. Weëns die geraasontwikkeling deur al die hammers wat slaan wanner die drukker werk, is die hele drukker in 'n klankdempende kas geplaas om die geraasvlak drasties te verminder, wat ook weer bygedra het tot gebruik in kantore. Die drukspoed was onderskeidelik, afhanklik van die drukkermodel:

  • Mannesmann-Tally MT645 (450 LPM, werklas 80 000 bladsye per maand)
  • Mannesmann-Tally MT660/MT661 (600/800 LPM, werklas 145 000 bladsye per maand)
  • Mannesmann-Tally MT690/MT691 (1200/1400 LPM, werklas 250 000 bladsye per maand)

Verder meer besonderhede vir drukspoed spesifiek vir die MT450 model is soos volg:

HOOFLETTERDRUK alleenlik (Dataverwerkingdrukkwaliteit): 450 LPM. Hoof- en kleinletters (Dataverwerkingdrukkwaliteit): 360 LPM

Bynabriefkwaliteit (BBK, Engels: NLQ): 210 LPM, OCR-A: 360 LPM, OCR-B: 150 LPM.

Termiese drukkers wysig

Termiese drukkers se werking berus op die verhitting van sekere gebiede op spesiale papier wat sensitief ten opsigte van hitte is. Hierdie drukkers is beperk tot spesiale doeleindes soos kasregisters en faksmasjiene.

Pengebaseerde plotters wysig

'n Plotter is 'n vektorgrafikadruktoestel waarvan die werking berus op die beweging van 'n pen oor die oppervlak van die papier. Plotters was (en word steeds) gebruik vir toepassings soos rekenaargesteunde ontwerp, maar word vinnig deur wyeformaat konvensionele drukkers vervang. Daar word dikwels na sulke wyeformaat drukkers as plotters verwys al is die gebruik van die term vir sulke drukkers tegnies verkeerd.

Eksterne skakels wysig