Albatros D.III

Duitse dubbeldekker vegvliegtuig

Die Albatros D.III is 'n Duitse dubbeldekker vegvliegtuig wat tydens die Eerste Wêreldoorlog diens gedoen het. Dit was die eerste Albatros wat die V-stutte tussen die vlerke gehad het en was by verre die beste en mees effektiefste van die Albatros reeks. Die vliegtuig was gebruik deur baie Duitse bobaasvlieëniers: Wilhelm Frankl, Erich Löwenhardt, Manfred von Richthofen, Karl Emil Schäfer, Ernst Udet, Kurt Wolff en Godwin von Brumowski van Oostenryk-Hongarye.

Albatros D.III
Tipe Dubbeldekker vegvliegtuig
Vervaardiger Albatros-Flugzeugwerke
Ontwerp deur Robert Thelen
Bekendstelling Augustus 1916
Hoofgebruikers Luftwaffe
Oostenryk-Hongaarse Lugmag
Aantal gebou ongeveer 1866

Ontwerp wysig

Die Idflieg (Inspektoraat van die Lugmag) het in 1916 'n versoek gerig aan die Duitse vliegtuig ontwerpers om die kenmerke van die Geallieerde vliegtuie van daardie tyd in hulle ontwerpe in te bou; die Franse Nieuport 17 was op daardie stadium die beste vliegtuig. Die Duitse ontwerper, Robert Thelen, het besluit om die Albatros D.II se romp as basis te gebruik en het dit toegerus met 'n hoë-kompressie Mercedes D.III motor. Hy het ook die vlerke herontwerp; die ontwerp staan bekend as sesquiplane en dit beteken dat die onderste vlerk net die helfte van die oppervlak van die boonste vlerk het. Die gevolg was 'n vliegtuig wat vinniger was en beter kon klim as die D.II. Toe die D.III in diens gestel is het hulle saam met die bestaande Albatrosse gou beheer oor die lugruim verkry.

Tegniese besonderhede wysig

 
Albatros D.III
Besonderhede van die Albatros D.I:
Item Statistiek
Aantal motore 1
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Mercedes D.IIIa waterverkoelde motor
Kraglewering per motor 160/175 perdekrag
Vlerkspan 9.05 m
Lengte 7.33 m
Hoogte 2.90 m
Vlerkoppervlakte 20.50 m2
Maks. opstygmassa 886 kg
Maksimum snelheid 175 km/h op 1,000 m
Operasionele hoogte 5 500 m
Togafstand 2.0 ure
Klimvermoë Onbekend
Bewapening Twee 7,92 mm Spandau masjiengewere

Sien ook wysig

Bron wysig