Atria (ook bekend as Alpha Trianguli Australis of α TrA) is die helderste ster van die sterrebeeld Suidelike Driehoek (Triangulum Australe). Dit is die een punt van ’n driehoek wat dit vorm saam met die sterre Beta en Gamma Trianguli Australis, waarvan die sterrebeeld se naam afgelei is.

Atria
Atria se ligging (in die rooi sirkel).
Atria se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Suidelike Driehoek
Bayer-naam Alpha Trianguli Australis
Spektraaltipe K2 IIb-IIIa[1]
Soort Reusester
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 16h 48m 39.89508s[2]
Deklinasie -69° 01′ 39.7626″[2]
Skynmagnitude (m) 1,91[3]
Absolute magnitude (M) -3,68[4]
B-V-kleurindeks  +1,44[5]
U-B-kleurindeks  +1,56[5]
Besonderhede
Massa (M) 7[1]
Ligsterkte (L) 5 500[4]
Ouderdom (jaar) 48 miljoen
Temperatuur (K) 4 150[1]
Afstand (ligjaar) 391
Metaalinhoud [Fe/H] -0,06[1]
Ander name
HR 6217, CD−68°2822, HD 150798, SAO 253700, FK5 625, GC 22558, HIP 82273[6]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Name wysig

Die ster se Bayer-naam is "Alpha Trianguli Australis". Die historiese naam, "Atria", is ’n verkorting daarvan.[7][8] In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) dié naam vir die ster goedgekeur.[9][10]

Eienskappe wysig

Atria is ’n helder reus met ’n skynbare magnitude van 1,91. Volgens parallaksmetings is dit rofweg 391 ligjare van die Son af.[2] Die geraamde ouderdom daarvan is 48 miljoen jaar; oud genoeg dat dit weg van die hoofreeks geëvolueer en ’n reusester geword het.[1] Sy massa is sowat sewe keer dié van die Son, maar sy ligsterkte 5 500 keer die Son s’n. Die effektiewe temperatuur van sy buitenste laag is 4 150 K,[1] wat dit die tipiese oranje kleur van ’n K-tipe ster gee.[11] Met ’n deursnee van 130 keer die Son s’n sou dit amper tot by Venus se wentelbaan gestrek het as dit in die middel van die Sonnestelsel geplaas sou word.

Daar is bewyse dat Atria ’n dubbelster is. Dit toon ongewone eienskappe vir ’n ster van sy klas, insluitende stervlamme en ’n groter as gewone uitstraling van X-strale. Dit kan verduidelik word aan die hand van ’n jong, magneties aktiewe metgeselster met ’n klassifikasie van sowat G0 V. So ’n ster sal omtrent dieselfde massa as die Son hê en ’n wentelperiode van minstens 130 jaar. Jong G-tipe sterre het ’n korona met ’n hoë temperatuur en stel gereeld vlamme vry wat ’n skielike toename in helderheid tot gevolg het. Die twee sterre kan sowat 50 AE van mekaar af lê.[4]

Kultuuraspek wysig

Atria verskyn op die vlag van Brasilië en simboleer die staat Rio Grande do Sul.[12]

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Kovacs, N. (April 1983), "Model-atmosphere analysis of high-dispersion spectra of four red giants and supergiants", Astronomy and Astrophysics 120 (1): 21–35, Bibcode1983A&A...120...21K 
  2. 2,0 2,1 2,2 van Leeuwen, F. (November 2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
  3. Wielen, R. et al. (1999), "Sixth Catalogue of Fundamental Stars (FK6). Part I. Basic fundamental stars with direct solutions", Veröff. Astron. Rechen-Inst. Heidelb (Astronomisches Rechen-Institut Heidelberg) 35 (35), Bibcode1999VeARI..35....1W 
  4. 4,0 4,1 4,2 Ayres, Thomas R.; Brown, Alexander; Harper, Graham M. (April 2007), "α TrA Junior", The Astrophysical Journal 658 (2): L107–L110, doi:10.1086/514818, Bibcode2007ApJ...658L.107A 
  5. 5,0 5,1 Johnson, H. L.; et al. (1966). "UBVRIJKL photometry of the bright stars". Communications of the Lunar and Planetary Laboratory. 4 (99): 99. Bibcode:1966CoLPL...4...99J.
  6. "alf TrA -- Star", SIMBAD (Centre de Données astronomiques de Strasbourg), http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=Alpha+Trianguli+Australis, besoek op 2011-12-26 
  7. Ridpath, Ian (1989), Star tales, James Clarke & Co., p. 125, ISBN 0-7188-2695-7, https://books.google.com/books?id=gFrdcTdeVaEC&pg=RA1-PA12 
  8. Kaler, Jim. "Atria (Alpha Trianguli Australis)". Stars (in Engels). University of Illinois. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Maart 2018. Besoek op 17 Oktober 2012.
  9. Kunitzsch, Paul; Smart, Tim (2006). A Dictionary of Modern star Names: A Short Guide to 254 Star Names and Their Derivations (2de hers. uitg.). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. ISBN 978-1-931559-44-7.
  10. "IAU Catalog of Star Names" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Mei 2020. Besoek op 28 Julie 2016.
  11. "The Colour of Stars", Australia Telescope, Outreach and Education (Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation), 21 Desember 2004, archived from the original on 10 Maart 2012, https://www.webcitation.org/6630AbtJZ?url=http://outreach.atnf.csiro.au/education/senior/astrophysics/photometry_colour.html, besoek op 2012-01-16 
  12. "Astronomy of the Brazilian Flag" (in Engels). FOTW Flags Of The World website. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2017. Besoek op 26 Desember 2011.

Eksterne skakels wysig