Bio-etanol is 'n tipe alkohol (of etanol) wat uitsluitlik uit biomassa soos suiker (suikerriet, suikerbeet), koring of mielies, of uit die biologies komposteerbare bestanddele van afval vervaardig word en as alternatief vir petrol in binnebrandenjins gebruik kan word.

Die term bio-etanol is 'n kofferwoord wat uit die samevoeging van biogeen en etanol gevorm is. Na etanol, wat uit plantafval, hout, strooi of hele plante vervaardig word, word ook as sellulose-etanol verwys. Etanol kan by oliederivate gemeng word om as etanol-brandstof vir otto-enjins te dien, maar ook as suiwer etanol (E100) of saam met ander alkohole soos metanol (metielalkohol) as biobrandstof gebruik word.

Ná die olieskok van die 1970's is biobrandstowwe as alternatief vir fossiele brandstowwe herontdek. Aangesien die verbranding van biobrandstof 'n skoner proses is as dié van fossiele energiebronne, het bio-etanol net soos bio-diesel 'n gewilde ekologiese produk geword wat daarnaas ook geskik was om die Europese Unie en die Verenigde State se groot graanoorskot van die hand te sit. In verband met die Kioto-protokol is hernieubare energiebronne grootskaals ingespan om die vrystelling van koolstofdioksied te verminder.

Die ekologiese en ekonomiese aspekte van bioetanolproduksie is egter omstrede, onder meer omdat die grootskaalse vervaardiging van bio-etanol nadelige uitwerkings op die omgewing het en voedselpryse die hoogte laat inskiet. Ongeveer 182 kg koring word benodig om 70 liter ('n tenk vol) bio-etanol te vervaardig, terwyl een persoon vir ongeveer 145 dae van die koring sou kon leef. As 'n mens witbrode daarvan bak, sou hulle nie in 'n kar soos 'n Golf kon pas nie.[1]

Verwysings wysig