Butilin

Butilin (ook Bucelin, of Buclin, of Bucçlin, of Bucilin, lat. Butilinus of Bucilinus, of Buccelenus; * ?; † 554) was, volgens die aantekeninge van die Biskop Marius van Avenches van 536 tot 554 in die opdrag van die Merowingiese heerskappy Alamannieser dux (baie vry vertaal: hertog) in die bisdom van Avenches. Hy was die broer van Leuthari I. Sy opvolger as dux was Magnachar.

Butilin en Leuthari word beskou as die eerste duces van die Alamanni, wat hul gesag van die Frankiese koning Theudebald bekom het, maar polities in sy afhanklikheid gestaan het. Die twee broers was, volgens die historikus Agathias van Alamanniese oorsprong.

Volgens Adathias het die in die oorlog van die Gote verslane Oosgote wat hulle nog noord van die Porivier kon hou gesandtes aan die Frankiese koning Theudebald gestuur om 'n bondgenootskap met hom te smee teen die Oos-Romeinse leër onder Narses. Ofskoon Theudebald geweier het, het die broers Butilin en Leuthari die bondgenootskap bygetree. Dit kan aanvaar word dat Theudebald hierdie besluit goedgekeur het, want op hierdie manier het hy waarskynlik gehoop om invloed op Italië te wen, sonder om persoonlik en openlik Justinianus I te moes teenstaan.

Volgens Agathias kon Butilin en Leuthari 'n leër van 75,000 Alamanni en Franke optel (wat sekerlik oordrewe is), wat in die lente van 553 in Italië ingeval het, vir eers Parma kon verower. 'n poging om hulle daar te verdryf was onsuksesvol. Die oorblywende die Gote het hulle stede se poorte vir die Frankiese-alamanniese leer geopen. Daarna het 'n strooptog wat die leer tot aan die  Straat van Messina gebring het. In die somer van 554 het die broers van mekaar afskeid geneem en Leuthari het met 'n deel van die leer na die Noorde getrek, om na bewering sy buit in veiligheid te bring. Nadat Leuthari met sy deel van die leër reeds die Porivier oorgesteek het, is hy en sy leër deur 'n plaag getref. Ook Butilin se deel van die leer is as gevolg van siektes uitgedun en verswak. Tog het Butilin die beslissende veldslag met Narses gesoek. Van die lot van sy broer, het hy geweet het nie. In herfs van 554 het hy geëindig met die verpletterende nederlaag van sy oorblywende leer in die Veldslag van die Casilinus by Capua.

Moontlik het die Bisantynse Digter en historikus Agathias, in retrospek, probeer om die mislukking aan die twee broers aan te dig, om die Frankiese koning in 'n beter lig te stel. Hulle is deur die Gote meegesleur om aan hierdie veldtog deel te neem, selfs al het hul koning Theudebald dit nie goedgekeur nie. Ander bronne praat egter van 'n Frankiese veldtog.

Bronne

• Agathias (530/32–582) – Historiae
• Biskop Marius van Avenches (530-594)
• Paulus Diaconus

Literatuur

• Dieter Geuenich: 'n geskiedenis van die Alemanne. Kohlhammer, Stuttgart 2004, ISBN 3-17-018227-7 / ISBN 3-17-012095-6
• Werner Lütkenhaus: Leuthari. In:ware ensiklopedie van die Germaanse oudheid kliënt(RGA). 2.Uitgawe.Vol. 18, Walter de Gruyter, Berlyn/New York 2001,ISBN 3110169509, p. 303-304. (aanlyn)