Donald Byrd

Amerikaanse trompetspeler

Donaldson Toussaint L'Ouverture Byrd II (9 Desember 19324 Februarie 2013) was 'n Amerikaanse trompetspeler van jazzmusiek.[1] Byrd was bekend as een van die rare bebop jazz musikante wat geëksperimenteer het met funk- en soulmusiek, maar steeds 'n jazzmusikant gebly het. Byrd het ook vir Herbie Hancock beïnvloed.

Donald Byrd
Agtergrondinligting
GeboortenaamDonaldson Toussaint L'Ouverture Byrd II
Gebore(1932-12-09)9 Desember 1932
Detroit, Michigan, V.S.A.
Sterf04 Februarie 2013 (op 80)
Dover, Delaware, Delaware
GenresJazz, funk, jazz-funk, soul, R&B
Beroep(e)Musikant
InstrumenteTrompet
Jare aktief1954–2013
EtiketteBlue Note, Prestige Records, Verve Records, Columbia Records, Transition Records
AssosiasiesPepper Adams, Gigi Gryce, Jackie McLean, Hank Mobley, Dexter Gordon, The Blackbyrds

Biografie

wysig

Vroeë lewe en loopbaan

wysig

Byrd het die Hoër Tegniese Skool Cass bygewoon. Hy het reeds voor voltooiing van sy hoërskoolloopbaan saam met Lionel Hampton opvoerings gemaak. Nadat Byrd tydens sy tyd in die Amerikaanse Lugmag in 'n militêre orkes gespeel het, behaal hy 'n baccalaureus artium-graad in musiek aan Wayne State University en 'n meestersgraad aan die Manhattan School of Music. Terwyl hy nog aan die Manhattan School of Music studeer het, het hy by Art Blakey se Jazz Messengers aangesluit as Clifford Brown se opvolger. In 1955 het hy opnames gemaak saam met Gigi Gryce, Jackie McLean en Mal Waldron. Nadat hy die Jazz Messengers in 1956 verlaat het, het hy saam met verskeie toonaangewende jazzmusikante van die dag opgetree, waaronder John Coltrane, Sonny Rollins, Thelonious Monk en later Herbie Hancock.[1]

Byrd se eerste groep was 'n kwintet wat hy van 1958 tot 1961 gelei het saam met die bariton saksofonis Pepper Adams, welke ensemble se opvoerings by die At the Half Note Cafe opgeneem is.[1]

Hancock het Byrd as 'n belangrike invloed in sy vroeë loopbaan erken en vertel dat hy die jong pianis "onder sy vleuels" geneem het toe hy 'n sukkelende musikant was wat pas in New York aangekom het, en hom selfs in sy woonstel in Bronx vir 'n paar jaar laat slaap het.

He was the first person to let me be a permanent member of an internationally known band. He has always nurtured and encouraged young musicians. He's a born educator, it seems to be in his blood, and he really tried to encourage the development of creativity.

Hancock onthou ook dat Byrd hom op baie ander maniere gehelp het: hy het Hancock aangemoedig om sy debuutalbum vir Blue Note Records te maak en hom bekendgestel aan Mongo Santamaria, wat Hancock se "Watermelon Man" in 'n top treffer verander het, en hom ook later aangespoor het om Miles Davis se aanbod om by sy kwintet aan te sluit te aanvaar.[2]

Hancock krediteer Byrd ook daarmee dat hy hom die belangrikste advies van sy loopbaan gegee het - om nie sy publikasiesregte weg te gee nie. Toe Blue Note Hancock die kans bied om sy eerste solo-LP op te neem het die beamptes van die plate-etiket hom probeer oortuig om van sy publikasieregte afstand te doen in ruil vir die opname van die album. Hy het egter by Byrd se raad gehou en geweier, sodat die vergadering in 'n doodloopstraat geëindig het. Op daardie stadium het hy opgestaan om te vertrek, en toe dit duidelik word dat hy op die punt staan om uit te stap, het die beamptes toegegee en hom toegelaat om sy regte te behou. Danksy Santamaria se daaropvolgende weergawe van Watermelon Man het Hancock gou daarna 'n aansienlike aantal tantieme ontvang en sy eerste tjek van $ 3000 gebruik om sy eerste motor te koop, 'n 1963 Shelby Cobra (wat ook aanbeveel is deur Byrd) wat Hancock steeds besit, en wat tans die oudste Cobra motor is wat steeds aan die oorspronklike eienaar daarvan behoort.[3]

In Junie 1964 het Byrd saam met Eric Dolphy in Parys gespeel, slegs twee weke voordat Dolphy aan insulienskok gesterf het.

Electric Byrd

wysig

Teen 1969 se Fancy Free was Byrd besig om weg te beweeg van die hard bop jazz-idioom en jazzfusion en rhythm and blues begin opneem. Hy het saamgewerk met die Mizell Brothers (Larry en Fonce) vir Black Byrd (1973), wat jare lank Blue Note se topverkoper album was.[4][5] Die Mizell-broers se opvolg albums vir Byrd, Street Lady, Places and Spaces en Stepping into Tomorrow was ook groot verkopers, en was vir jare daarna 'n ryk bron van inspirasie vir acid jazz-kunstenaars soos Us3. Die meeste materiaal vir die albums is deur Larry Mizell geskryf.

In 1973 het hy gehelp met die oprigting en mede-produksie van the Blackbyrds, 'n fusion-groep bestaande uit destydse studente van Howard-universiteit[1] waar Byrd klas gegee het aan die musiek departement en sy Juris Doctor in 1976 verwerf het. Hulle het verskeie groot treffers behaal, waaronder "Happy Music", "Walking in Rhythm" en "Rock Creek Park".Gedurende sy termyn aan die North Carolina Central University gedurende die 1980's het hy 'n groep gevorm wat studente van die kollege ingesluit het, genaamd die "125th St NYC Band". Hulle het drie albums opgeneem; Love Byrd en Words, Sounds, Colors and Shapes bevat musiek deur Isaac Hayes.[6] die snit Love Has Come Around op Love Byrd het 'n diskotreffer geword.[7]

In die 1960's het Byrd (wat uiteindelik in 1982 sy doktorsgraad in musiekonderwys aan Teachers College, Columbia-universiteit behaal het) aan 'n verskeidenheid tersiêre instellings onderrig gegee, waaronder Rutgers-universiteit, die Hampton Instituut, New York-universiteit, Howard-universiteit, Queens College, Oberlin College, Cornell-universiteit, die North Carolina Central University en die Delaware State University.[8] Byrd het later in sy loopbaan teruggekeer na 'n ietwat ortodokse styl van jazz en drie albums uitgereik vir Orrin Keepnews se Landmark Records. Byrd het in Teaneck, New Jersey, gewoon.[9] Byrd sterf op 4 Februarie 2013 in Dover, Delaware op 80-jarige ouderdom.[4]

Diskografie

wysig

As leier

wysig

Die lys is gerangskik ingevolge die jaar van opname (en vrystellingsdatum, waar dit verskil).

  • Byrd Jazz (Transition Records, 1955 – vrygestel 1956)
  • Byrd's Eye View (Transition, 1955 – vrygestel 1956)
  • Byrd's Word (Savoy Records, 1955 – vrygestel 1956)
  • 2 Trumpets met Art Farmer (Prestige Records, 1956 – vrygestel 1957)
  • The Young Bloods met Phil Woods (Prestige, 1956 – vrygestel 1957))
  • Modern Jazz Perspective met Gigi Gryce (Columbia, 1957)
  • Jazz Lab met Gigi Gryce (Columbia, 1957)
  • New Formulas from the Jazz Lab met Gigi Gryce (Vik, 1957 – vrygestel 1982)
  • Byrd Blows on Beacon Hill (Transition, 1956 – vrygestel 1957)
  • At Newport met Gigi Gryce (Verve Records, 1957 – vrygestel 1958)
  • Jazz Eyes (Regent Records, 1957)
  • Jazz Lab met Gigi Gryce (Jubilee Records, 1957 – vrygestel 1958)
  • Off to the Races (Blue Note Records, 1958 – vrygestel 1959)
  • Byrd in Hand (Blue Note, 1959)
  • At the Half Note Cafe (Blue Note, 1960)
  • Byrd in Flight (Blue Note, 1960)
  • Fuego (Blue Note, 1959 – vrygestel 1960)
  • The Cat Walk (Blue Note, 1961 – vrygestel 1962)
  • Royal Flush (Blue Note, 1961 – vrygestel 1962)
  • Free Form (Blue Note, 1961 – vrygestel 1966)
  • A New Perspective (Blue Note, 1963 – vrygestel 1964)
  • I'm Tryin' to Get Home (Blue Note, 1964 – vrygestel 1965)
  • Mustang! (Blue Note, 1966 – vrygestel 1967)
  • Blackjack (Blue Note, 1967 – vrygestel 1968)
  • Slow Drag (Blue Note, 1967 – vrygestel 1968)
  • The Creeper (Blue Note, 1967 – vrygestel 1981)
  • Fancy Free (Blue Note, 1969 – vrygestel 1970)
  • Electric Byrd (Blue Note, 1970)
  • Kofi (Blue Note, 1971 – vrygestel 1995)
  • Ethiopian Knights (Blue Note, 1971 – vrygestel 1972)
  • Black Byrd (Blue Note, 1972 – vrygestel 1973)
  • Street Lady (Blue Note, 1974)
  • Stepping into Tomorrow (Blue Note, 1974 – vrygestel 1975)
  • Places and Spaces (Blue Note, 1976)
  • Caricatures (Blue Note, 1976)[10][11]
  • Thank You...For F.U.M.L. (Funking Up My Life) (Elektra Records, 1978)
  • Chant (Blue Note, 1961 – vrygestel 1979)
  • Donald Byrd and 125th Street, N.Y.C. (Elektra, 1979)
  • Love Byrd (Elektra, 1981)
  • Words, Sounds, Colors and Shapes (Elektra, 1982)
  • Harlem Blues (Landmark Records, 1987 – vrygestel 1988)
  • Getting Down to Business (Landmark, 1989 – vrygestel 1990)
  • A City Called Heaven (Landmark, 1991)

As sideman

wysig

Met Ahmad Jamal

  • 1995 Big Byrd: The Essence Part 2

Met Al Grey

  • 1962: Snap Your Fingers (Argo)

Met Art Blakey

  • 1956 The Jazz Messengers (Columbia)
  • 1956 Originally
  • 1957 Art Blakey Big Band (Bethlehem)
  • 1958 Holiday for Skins (Blue Note)

Met Art Farmer

  • 1957 Art Farmer/Donald Byrd/Idrees Sulieman – Three Trumpets (Prestige)

Met Art Taylor

  • 1957 Taylor's Wailers (Prestige)

'Met Bunky Green

  • My Babe (Vee-Jay, 1960 [1965])

Met Cal Tjader

  • 1964 Soul Sauce (Verve)

Met Cannonball Adderley

  • 1955 Discoveries

Met Chris Connor

  • 1959 Ballads of the Sad Cafe

Met Dexter Gordon

  • 1964 One Flight Up (Blue Note)
  • 1965 Ladybird (SteepleChase)

Met Dizzy Reece

  • 1958 Blues in Trinity (Blue Note)

Met Doug Watkins

  • 1956 Watkins at Large (Transition)

Met Duke Pearson

  • 1962 Hush! (Jazztime)
  • 1964 Wahoo! (Blue Note)

Met Elmo Hope

  • 1956 Informal Jazz (Prestige, 1956)

Met Ernie Wilkins

  • 1955 Top Brass (Savoy)

Met Eric Dolphy

  • 1964 Naima
  • 1964 Last Recordings / Unrealized Tapes

Met Gene Ammons

  • 1956 Jammin' with Gene (Prestige)

Met Gene Harris

  • 1977 Tone Tantrum

Met George Wallington

  • 1955 Live at the Bohemia (Progressive, 1955; Prestige, 1970)
  • 1956 Jazz for the Carriage Trade (Prestige)
  • 1957 The New York Scene (Prestige)
  • 1957 Jazz at Hotchkiss (Savoy)

Met Gigi Gryce

  • 1957 Jazz Lab (Jubilee)
  • 1957 Gigi Gryce and the Jazz Lab Quintet (Riverside)
  • 1957 At Newport (Verve)
  • 1957 Modern Jazz Perspective (Columbia)
  • 1957 New Formulas from the Jazz Lab (Vik)

Met Guru

  • 1993 Guru's Jazzmatazz, Vol. 1
  • 1995 Guru's Jazzmatazz, Vol. 2: The New Reality

Met Hank Jones

  • 1955 Quartet-Quintet (Savoy)
  • 1955 Bluebird (Savoy)

Met Hank Mobley

  • 1956 The Jazz Message of Hank Mobley (Prestige)
  • 1956 Mobley's Message (Prestige)
  • 1956 Jazz Message No. 2 (Savoy)
  • 1956 Hank Mobley Sextet (Blue Note)
  • 1957 Hank (Blue Note)
  • 1963 No Room for Squares (Blue Note)
  • 1963 Straight No Filter – released 1986 (Blue Note)
  • 1963 The Turnaround! (Blue Note)
  • 1967 Far Away Lands (Blue Note)

Met Herbie Hancock

  • 1963 My Point of View (Blue Note)

Met Horace Silver

  • 1956 Silver's Blue (Epic)
  • 1956 6 Pieces of Silver (Blue Note)

Met Jackie McLean

  • 1955 Presenting... Jackie McLean (Ad Lib) (Jubilee 1958)
  • 1956 Lights Out! (Prestige)
  • 1956 4, 5 and 6 (Prestige)
  • 1959 New Soil (Blue Note)
  • 1959 Jackie's Bag 3 tracks (Blue Note)
  • 1963 Vertigo – vrygestel 1980 (Blue Note)

Met Jimmy Smith

  • 1957 A Date with Jimmy Smith Volume One (Blue Note)
  • 1957 A Date with Jimmy Smith Volume Two (Blue Note)

Met Jimmy Heath

  • 1963 Swamp Seed (Riverside)

Met Jim Timmens

  • 1958 Gilbert and Sullivan Revisited (Warner Bros.)

Met John Coltrane

  • 1958 Lush Life (Prestige)
  • 1958 The Believer (Prestige)
  • 1958 The Last Trane (Prestige)
  • 1958 Black Pearls (Prestige)

Met Johnny Griffin

  • 1958 Johnny Griffin Sextet (Riverside)

Met Kenny Burrell

  • 1956 All Night Long (Prestige)
  • 1957 All Day Long (Prestige)
  • 1957 2 Guitars (Prestige)

Met Kenny Clarke

  • 1955 Bohemia After Dark (Savoy)
  • 1956 Klook's Clique (Savoy)

Met Kenny Drew

  • 1957 This Is New (Riverside)

Met Lou Donaldson

  • 1957 Wailing With Lou (Blue Note)
  • 1957 Lou Takes Off (Blue Note)

Met Manny Albam/Teo Macero

  • 1959 Something New, Something Blue

Met Michel Legrand

  • 1958 Legrand Jazz

Met Mundell Lowe

  • 1959 TV Action Jazz!

Met Oscar Pettiford

  • 1955 Another One
  • 1957 Winner's Circle

Met Pepper Adams

  • 1958 10 to 4 at the 5 Spot (Riverside)

Met Paul Chambers

  • 1956 Whims of Chambers (Blue Note)
  • 1957 Paul Chambers Quintet (Blue Note)

Met Phil Woods

  • 1956 Pairing Off (Prestige)

Met Red Garland

  • 1957 All Mornin' Long (Prestige)
  • 1957 Soul Junction (Prestige)
  • 1957 High Pressure (Prestige)

Met Rita Reys en The Jazz Messengers

  • 1956 The Cool Voice of Rita Reys

Met Sam Rivers

  • 1967 Dimensions & Extensions

Met Solomon Ilori

  • 1964 African High Life

Met Sonny Clark

  • 1957 Sonny's Crib (Blue Note)
  • 1959 My Conception (Blue Note)

Met Sonny Rollins

  • 1956 Sonny Rollins, Volume 1 (Blue Note)
  • 1978 Don't Stop the Carnival (Milestone)

Met Stanley Turrentine

  • 1967 A Bluish Bag

Met Thelonious Monk

  • 1959 The Thelonious Monk Orchestra at Town Hall (Riverside)

Met Walter Davis Jr.

  • 1959 Davis Cup (Blue Note)

Met Wes Montgomery

  • 1965 Goin' Out of My Head

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Colin Larkin, red. (1997). Encyclopedia of Popular Music (Concise uitg.). Virgin Books. p. 209. ISBN 1-85227-745-9.
  2. "Innovative jazz trumpeter Donald Byrd dies at 80". Townhall.com. 12 Februarie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Junie 2018. Besoek op 17 Oktober 2015.
  3. Tom Cotter, "The Watermelon Man and the Cobra", Road & Track-tydskrif, Augustus 2007
  4. 4,0 4,1 Yardley, William (11 Februarie 2013). "Donald Byrd, Jazz Trumpeter, Dies at 80". The New York Times. p. A28.
  5. Huey, Steve. "Black Byrd (1972)". Bluenote.com. Besoek op 17 Oktober 2015.
  6. "When a Byrd Flew to North Carolina Central University". www.ncarts.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Julie 2020. Besoek op 31 Julie 2020.
  7. "Donald Byrd". Billboard. Besoek op 31 Julie 2020.
  8. Dr. Donald Byrd Named Artist in Residence Geargiveer 28 Julie 2011 op Wayback Machine, DSU Press Release, 4 September 2009.
  9. " The State of Jazz: Meet 40 More Jersey Greats ", The Star-Ledger, 28 September 2003, backed up by the Internet Archive as of 27 September 2008. Besoek op 15 September 2017. "Donald Byrd – One of the masters of post-bop trumpet and a noted educator, Byrd lives in Teaneck."
  10. "Donald Byrd". Blue Note Records. Besoek op 21 Januarie 2019.
  11. "Donald Byrd | Album Discography". AllMusic (in Engels (VSA)). Besoek op 21 Januarie 2019.

Eksterne skakels

wysig