Elektroniese tolvordering

Elektroniese tolvordering (kortweg e-tol) het ten doel om die vertraging op tolpaaie uit te skakel deur tolgeld elektronies in te vorder. E-tol bepaal of die motors wat verby ry ingeskryf is by die program, handhaaf waarskuwings vir diegene wat nie is nie, en debiteer die rekening van geregistreerde motoreienaars elektronies sonder dat hulle hoef stil te hou op die tolroete.

Tolhekke in Pennsilvanië wat transponders gebruik om e-tol te vorder.
'n Transponder wat in 'n motor se venster gemonteer is.

In 1959 was die Nobelpryswenner vir Ekonomie, William Vickrey, die eerste om 'n elektroniese tolstelsel vir die Washington Metropolitaanse Area voor te stel. Elke motor sou toegerus wees met 'n transponder. "Die transponder se persoonlike sein sal opgetel word as die motor deur 'n kruising beweeg, en dan oorgedra word na 'n sentrale rekenaar wat die tolfooi sal bereken volgens die plek van die kruising en die tyd van die dag, en dit byvoeg by die motor se rekening". Elektroniese tolvordering sal 'n moontlikheid bied aan die privaatsektor om die konstruksie en bedryf van stedelike snelweë te fasiliteer. Dit sou ook verkeersopeenhopings verlig, deur die praktiese implementering van padgebruiksfooie, in 'n beperkte aantal stedelike gebiede waar motorverkeer die swaarste is. In die 1960's en 1970's is vryvloeitol getoets met vaste transponders aan die onderkant van voertuie, en lesers wat onder die oppervlak van die snelweg geplaas is.

Eksterne skakels wysig