Haat

gevoel wat ’n emosie van woede of gegriefdheid kan ontlok teenoor sekere mense of idees

Haat is ’n gevoel wat ’n emosie van woede of gegriefdheid kan ontlok teenoor sekere mense of idees.[1] Dit word dikwels verbind met ’n gevoel van afkeer, weersin en vyandigheid teenoor die mens of idee.

Die woord "hate" op 'n vuis getatoeëer.

As ’n emosie wysig

As ’n emosie kan haat kort of lank duur.[2] Dit kan minder intens wees ("Ek haat broccoli") of intenser ("Ek haat die hele wêreld").[3] Haat kan ook ’n aangeleerde reaksie wees op eksterne gebeure, soos om beheer of mislei te word. Dit is ’n diepe sielkundige reaksie op ’n gevoel van vasgekeerdheid of ’n onvermoë om sekere sosiologiese afdwingings te verstaan, soos om skuldig bevind te word aan ’n misdaad wat jy nie gepleeg het nie. Die Amerikaanse sielkundige Robert Sternberg het drie hoofelemente in haat geïdentifiseer:

  1. ’n Ontkenning van intimiteit deur afstand te skep wanneer nabyheid ’n bedreiging word;
  2. ’n Gevoel van passie, soos vrees of woede;
  3. ’n Besluit om ’n voorwerp wat voorheen waardeer is, nie meer te waardeer nie.[4]

Die belangrike funksie van selfbeskerming wat met haat verbind word,[5] kan geïllustreer word deur Steinberg se ontleding van "opstandige" haat, waar ’n afhanklike verhouding verwerp word in ’n soeke na outonomie.[6]

Wetsaspek wysig

’n Haatmisdaad verwys gewoonlik na ’n misdaad wat deur haat gemotiveer is. Mense wat haatmisdade pleeg se slagoffers is gewoonlik lid van ’n sekere sosiale groep, wat dikwels gedefinieer word deur gender, godsdiens, seksuele oriëntasie, geestesteuring, gestremdheid, klas, etnisiteit, nasionaliteit, ouderdom, genderidentiteit of politieke partyverband.[7] Die misdaad kan fisieke aanranding, die vernietiging van eiendom, boeliegedrag, teistering, verbale beledigings, of aanstootlike graffiti of briewe behels.[8]

Haatspraak kom dikwels voor om ’n persoon of groep af te kraak gebaseer op hulle sosiale of etniese groep.[9] Die opsetlike gebruik van haatspraak is in baie lande ’n kriminele oortreding. In sommige lande word gedebatteer of haatspraak toelaatbaar behoort te wees as vryheid van spraak.

Verwysings wysig

  1. Reber, A.S., & Reber, E. (2002). The Penguin dictionary of psychology. New York: Penguin Books.
  2. Y. Ito red., Encyclopedia of Emotion (2010) p. 302
  3. S Kucuk, Brand Hate (2016) p. 12-3
  4. Y. Ito red., Encyclopedia of Emotion (2010) p. 302
  5. I Craib, Psychoanalysis (Cambridge 2001) p. 208
  6. Y. Ito red., Encyclopedia of Emotion (2010) p. 303
  7. Stotzer, R.: Comparison of Hate Crime Rates Across Protected and Unprotected Groups Geargiveer 19 Oktober 2013 op Wayback Machine, Williams Institute, 2007–06. Besoek op 2007-08-09.
  8. Hate crime Geargiveer 26 November 2005 op Wayback Machine, Home Office
  9. "Dictionary.com: Hate speech". Dictionary.reference.com. Besoek op 7 Desember 2012.

Nog leesstof wysig

  • The Psychology of Hate, deur Robert Sternberg (red.)
  • Hatred: The Psychological Descent into Violence, deur Willard Gaylin
  • Why We Hate, deur Jack Levin
  • Prisoners of Hate: The Cognitive Basis of Anger, Hostility, and Violence, deur Aaron T. Beck
  • "Hatred as an Attitude", deur Thomas Brudholm (in Philosophical Papers 39, 2010).
  • The Globalisation of Hate, (reds.) Jennifer Schweppe en Mark Walters, Oxford: Oxford University Press.
  • Becoming Evil: How Ordinary People Commit Genocide and Mass Killing, deur James Waller

Skakels wysig