Hugo Alfven

Hugo Emil Alfvén
Gebore	1 Mei 1872
Sterf	8 Mei 1960
Genres	Klassiek
Beroep(e)	Komponis

Hugo Emil Alfvén (Sweeds: alˈveːn; 1 Mei 1872 - 8 Mei 1960) was 'n Sweedse komponis, dirigent, violis en skilder.

Loopbaan

Violis

Alfvén was gebore in Stockholm, Swede, en het van 1887 tot 1891 gestudeer by die (Kungliga Musikhögskolan) met die viool as sy hoof instrument. Hy het lesse ontvang van Lars Zetterquist.

Hy het ook private komposisie lesse geneem by Johan Lindegren, wat 'n leidende deskundige in kontrapunt was. Hy het 'n lewe gemaak deur die viool te speel by die Koninklike Sweedse Opera, Stockholm. Hy het ook viool gespeel in die Koninklike Sweedse Orkes.

Dirigent

1897 was die aanvang van 'n tienjaar-lange tydperk waartydens Alfvén baie deur Europa sou reis. Hy het viooltegniek in Brussel gestudeer saam met César Thomson, en opleiding as dirigent ontvang in Dresden as sub-dirigent onder Hermann Ludwig Kutzschbach.

In 1903-4 was hy professor van komposisie by die Koninklike Konservatoria in Stockholm. Van 1910 af was Alfvén Director musices (musiekdirekteur) by die Uppsala Universiteit ('n pos wat hy tot 1939 gehou het). Daar was hy ook tot 1947 aan die hoof van die manlike stemkoor Orphei Drängar (of 'O.D.'). Hy het as dirigent opgetree in feeste by Dortmund (1912), Stuttgart (1913), Gotenburg (1915), en Kopenhagen (1918–1919). Hy het regdeur sy lewe as 'n dirigent deur Europa getoer. Hy het in 1917 'n Ph.D. honoris causa van die Universiteit van Uppsala ontvang en in 1908 'n lid van die Koninklike Akademie van Musiek in Stockholm geword.^[1] Alfvén het sommige van sy eie orkestrale musiek in stereo opgeneem in laat 1954 (die eerste klassieke stereo opnames wat in Sweden gemaak is);^[2] en die opnames is in die Verenigde State uitgereik op LP deur die Westminster Plate-etiket. 'n Drie-CD versameling van Alfvén se opnames as dirigent is ook uitgereik.

Musiek

Hugo Alfvén gedenkplaat by die Stockholm Stadsaal

Alfvén het bekend geword as een van Swede se belangrikste dirigente van sy tyd, saam met sy tydgenoot Wilhelm Stenhammar. Alfvén se musiek is geskryf in 'n laat-Romantieke idioom. Sy orkestrasie is in 'n vaardige en kleurvolle styl geskryf, wat herinner aan die werke van Richard Strauss. Soos Strauss, het Alfvén 'n aansienlike aantal Programmatiese musiek geskryf. Sommige van Alfvén se musiek herinner mens aan die landskap van Swede.

Van al sy werke, is 'n groot deel geskryf vir manlike stemkoor, en daar is ook vyf Simfonieë en drie orkestrale "Sweedse Rapsodieë". Die eerste van hierdie rapsodieë, Midsommarvaka is sy bekendste werk.

Alfvén se vyf simfonieë, waarvan die eerste vier nou reeds verskeie kere opgeneem is (met 'n ander siklus in proses), gee 'n prentjie van die komponis se musikale vordering. Die eerste, in F mineur, sy Opus 7 van 1897, is 'n vroeë werk en welluidend, met die standaard vier bewegings. Die tweede, in D majeur (1898-99), wat sy Opus 11 is (en op 'n manier sy graduasie stuk, soos opgeroep [2] Geargiveer 27 September 2011 op Wayback Machine) sluit af met 'n aansienlike, selfs kragtige koor-prelude en fuga in D mineur. Die derde simfonie in E majeur, Opus 23 (1905), ook in vier bewegings, is meer volwasse wat sy tegniek betref alhoewel "lig gemanierd" en geïnspireer deur 'n reis na Italië. Die vierde Simfonie in C mineur, Opus 39 van 1918-1919 "Van die Buitenste Skerries" (daar is ook 'n toongedig , 'n Legende van die Skerries) is 'n simfonie in 'n enkele vyf-en-veertig minuut beweging wat gebruik maak van woordlose stemme, en wat geïnspireer is deur Carl Nielsen se Sinfonia Espansiva. Die vyfde, in A mineur, het in 1942 begin as een van die koomponis se laaste werke, en is al slegs twee kere volledig opgeneem (opnames en uitvoerings van die vyfde, terwyl dit skaars genoeg is, bestaan gewoonlik net uit kwartier-lange eerste beweging).

Die Naxos Plate-etiket en BIS Records, onder andere, het óf versamelings óf groepe van indiwiduele opnames wat al sy simfonieë en 'n reeks van sy werke dek. Brilliant Classics het ook die 5-CD stel van BIS wat toegewy is aan Alfvén en sy simfonieë en ander orkestrale werke insluit gelisensieer en heruitgereik.

Sweedse Rapsodie No. 1

Die eerste rapsodie- Sweedse Rapsodie No. 1, ook bekend as Midsommarvaka (Midsomer Nagwaak) – was in 1903 geskryf en word dikwels die "Sweedse Rapsodie" genoem. Dit is die bekendste stuk wat deur Alfvén gekomponeer is, en ook een van die bekendste stukke musiek in Swede.

Skilder en skrywer

Alfvén se bydrae was multi-dimensioneel en het ook skilderwerk en skryfwerk ingesluit. Hy was 'n talentvolle Waterverf Skilder en het eens daaraan gedink om hom uitsluitlik toe te wy aan skilderwerk. Hy was ook 'n talentvolle skrywer. Sy vier-volume Outobiografie is al "boeiend" genoem en voorsien beduidende insig in die musikale lewe van Swede waarvan Alfvén 'n sentrale figuur van was vir meer as 'n halwe eeu.

Persoonlike Lewe

Alfvén was op 1 Mei 1872 in Stockholm, Swede gebore, en het op 8 Mei 1960, net na sy 88ste verjaardag, in Falun, Swede gesterf^[3] Sy neef was Hannes Alfvén, wat in 1970 die Nobelprys in Fisika gewen het.

Hy was drie keer getroud. Sy eerste huwelik (1912-36) was met die Deense skilder Marie Triepcke (1867–1940), wat voorheen getroud was met die skilder Peder Severin Krøyer (1851–1909). Na sy egskeiding in 1936 het hy getrou met Carin Wessberg (1891-1956). Hulle was vir twee dekades saam (1936–56) voordat sy gesterf het. Hy het in 1959 met Anna Lund (1891-1990) getrou.

Lys van musikale werke

Toe Hugo Alfvén gesterf het was sy musikale argief oorhandig aan Uppsala Universiteit en Jan Olof Rudén was verantwoordelik gewees vir die liassering van Alfvén se musiek, en het orde uit die chaos van 'n totaal van tweehonderd-en-veertien werke orde probeer skep. Die werke van die komponis was amptelik geliasseer en "opus-genommer" tot 'n totaal van 54 musikale werke. Alfvén se werke was geliasseer volgens 'n Rudén nommer saam met 'n katalogus vir sy opus nommers. Rudén het daardeur probeer om sy werke te klassifiseer gebaseer op ander data. Daar bestaan steeds dokumente ten opsigte waarvan geen datum of Opus/Rudén nommer toegeken is nie.

In die onderstaande lys van werke mag dit wees dat sekere opusnommers meer as een titel bevat. Opusnommer 48 was nooit gebruik of ten minste agterhaal nie.

Orkes

Opus 7 | Rudén 24: Simfonie No. 1 in F mineur (Gekomponeer in 1897)
- 1ste Beweging: Grave – Allegro con brio
- 2de Beweging: Andante
- 3de Beweging: Allegro, molto scherzando
- 4de Beweging: Allegro, ma non troppo
Opus 11 | Rudén 28: Simfonie No. 2 in D majeur (Gekomponeer in 1899) (Mainz 1901)
- 1ste Beweging: Moderato
- 2de Beweging: Andante
- 3de Beweging: Allegro
- 4de Beweging: Fugue, Allegro energico
Opus 19 | Rudén 45: Sweedse Rapsodie No. 1, Midsommarvaka (Voltooi in 1903) (Kopenhagen 1908)
Opus 20 | Rudén 49: Simfoniese gedig, En skärgardssägen (Eerste opgevoer in 1905) (Stockholm 1921)
Opus 23 | Rudén 54: Simfonie No. 3 in E majeur (Voltooi in 1905)
- 1ste Beweging: Allegro con brio
- 2de Beweging: Andante
- 3de Beweging: Presto
- 4de Beweging: Allegro con brio
Opus 24 | Rudén 58: Sweedse Rapsodie No. 2, Uppsalarapsodi (Gekomponeer in 1907) (Stockholm 1907)
Opus 25 | Rudén 59: Festspel vir teater (gekomponeer in 1907) (Stockholm 1908)
Opus 26 | Rudén 67: Fest-Ouverture (gekomponeer in 1909)
Opus 27 | Rudén 62: Drapa (gekomponeer in 1908)
Opus 37 | Rudén 99: Bergakungen (Die Bergkoning), ballet-pantomime
Opus 38 | Rudén 92: Elégie (By Emil Sjögrense Begrafnis)
Opus 39 | Rudén 93: Simfonie No. 4 in C mineur, Från havsbandet (Van die Buitewyke van die Skiereiland) (Voltooi in 1919) (Wene 1922)
- 1ste Beweging: Moderato – Allegretto, ma non troppo
- 2de Beweging: Allegro – Moderato – Allegro
- 3de Beweging: Lento – Maestoso – Molto appassionato
- 4de Beweging: Allegro agitato
Opus 42 | Rudén 109: Hjalmar Brantings Sorgmarsch
Opus 47 | Rudén 120: Sweedse Rapsodie No. 3, Dalarapsodi (voltooi in 1931)
Opus 49 | Rudén 121: Elegie (van Gustav II Adolf)
Opus 52 | Rudén 201: Feestelike Ouverture
Opus 54 | Rudén 209: Simfonie No. 5 in A mineur
- 1ste Beweging: Lento – Allegro non troppo
- 2de Beweging: Andante
- 3de Beweging: Lento – Allegro – Presto molto agitato
- 4de Beweging: Finale: Allegro con brio
Rudén 214: Die Verlore Seun, ballet suite

Stem en orkes

Opus 13 | Rudén 33: The Bells, baritoon en orkes
Opus 15 | Rudén 39: The Lord's Prayer, koor, soliste, orkes
Opus 30 | Rudén 76: Ballade, baritoon, manlike koor en orkes
Opus 33 | Rudén 83: Baltiese Uitstalling Cantata (1914)
Opus 40 | Rudén 98: Ode op Gustavus Vasa, soliste, gemengde stemme en orkes

Kamermusiek

Opus 1 | Rudén 12: Sonata vir viool en klavier
Opus 3 | Rudén 21: Romance, viool en klavier
Opus 5 | Rudén 25: Notturno Elegiaco, horing en orrel
Liten svit för soloflöjt ur Mostellaria (Klein Suite vir Solofluit)

Ander

klavierstukke
liedere

In populêre kultuur

Hugo Alfvén is die mees waarskynlikste bron van inspirasie vir die karakter "Karsten From" in die roman De Dødes Rige (Die Koninkryk van die Dood) deur die Deensse skrywer Henrik Pontoppidan.^[4]

Verwysings

↑ Some details from A. Eaglefield-Hull, A Dictionary of Modern Music and Musicians (Dent, London 1924).
↑ [1] Geargiveer 24 Junie 2007 op Wayback Machine
↑ Hugo Alfvén at "Dr. Estrella's Incredibly Abridged Dictionary of Composers"
↑ http://www.henrikpontoppidan.dk/text/seclit/secartikler/winkel_holm.html

Eksterne bronne

The Hugo Alfvén Society
MusicWeb article on the Alfvén symphonies (review of the BIS CD set)
Musiek en media deur Hugo Alfven op die International Music Score Library Project

[1] Some details from A. Eaglefield-Hull, A Dictionary of Modern Music and Musicians (Dent, London 1924).

[2] [1] Geargiveer 24 Junie 2007 op Wayback Machine

[3] Hugo Alfvén at "Dr. Estrella's Incredibly Abridged Dictionary of Composers"

[4] ttp://www.henrikpontoppidan.dk/text/seclit/secartikler/winkel_holm.html

[1]

[2]

[3]

[4]