Ontmitologisering

Ontmitologisering as hermeneutiese benadering tot religieuse tekste poog om kosmologiese en historiese bewerings van filosofiese, etiese en teologiese leerstellings te skei. Rudolf Bultmann (1884-1976) het die term ontmitologisering (in Duits: Entmythologisierung) in hierdie konteks bekendgestel, maar die konsep het vroeër presedente.

Wanneer daar gewoonlik van ontmitologisering gepraat word, word bedoel dat dinge soos Jesus se maagdelike geboorte, wonderwerke, opstanding uit die dood en hemelvaart, mites is en nie historiese gebeure nie.

Die Duitse teoloog Rudolf Bultmann redeneer in sy 1941 Nuwe Testament en mitologie dat dit nie meer geloofwaardig is om te eis dat Christene die mitiese wêreldbeeld van die Nuwe Testament moet aanvaar nie.

Hy is voorts van mening dat jy nie elektriese ligte en radio's kan gebruik en, in die geval van siekte, gebruik maak van moderne mediese en kliniese middele, en terselfdertyd in die gees en wonderwêreld van die Nuwe Testament glo nie. Om die Nuwe-Testamentiese mitologie in kosmologiese terme, as 'n beskrywing van die heelal, te interpreteer, is volgens hom nie geloofwaardig nie. Hierdie interpretasie moet vervang word deur 'n antropologiese interpretasie wat "die waarheid van die kerygma as kerygma onthul aan diegene wat nie mitologies dink nie."

Hy vra voorts of die Christelike proklamasie van vandag kan verwag dat mans en vroue die mitiese wêreldbeeld as waar moet erken? Dit sou beide nutteloos en onmoontlik wees. Dit sou nutteloos wees, want daar is niks spesifiek Christelik aan die mitiese wêreldbeeld nie, wat bloot die wêreldbeeld is van 'n vroeëre tyd wat nog nie deur wetenskaplike denke gevorm is nie. Dit sou onmoontlik wees, want niemand kan 'n wêreldbeeld van suiwer resolusie toepas nie, want dit word alreeds met 'n mens se historiese situasie gegee.