Reitzburg
Reitzburg is ’n nedersetting in die Noord-Vrystaat en die kleinste dorpie in die Vrystaat.[1] Dit bestaan uit ’n skool, algemene handelaar, polisiekantoor, poskantoor en ’n paar huise.
Reitzburg | |
|---|---|
Dorp | |
  Reitzburg | |
| Koördinate: 27°1′0″S 27°23′0″O / 27.01667°S 27.38333°O | |
| Land |  Suid-Afrika |
| Provinsie | Vrystaat |
| Distriksmunisipaliteit | Fezile Dabi |
| Plaaslike Munisipaliteit | Ngwathe |
| Tydsone | UTC+2 (SAST) |
| Skakelkodes | 056 |
Geskiedenis
wysigDie geskiedenis van Reitzburg is beïnvloed deur die ontdekking van goud in 1886 in die Reitzburg- en Vredefortomgewing. Die eerste openbare delwerslisensie is op 14 Oktober 1887 toegeken aan D. H. Marx, eienaar van die plaas Lindequesfontein. Op 1 Desember 1887 is die delwery amptelik geopen en is die eerste kleims verkoop teen tien sjielings elk. Mnr. H. A. Robinson is aangestel as myninspekteur.
Probleme het ontstaan aangesien die meeste delwers buitelanders was en die grondeienaars so gou as moontlik ’n groot wins wou maak. Die uiteinde was dat baie van die delwers na die swakker goudriwwe, wat aan die Transvaalse kant oopgestel is, verhuis het.
Ten spyte van al die kwelpunte het die goudkoors gestyg. ’n Spesiale posroete is vanaf Vredefort oor die goudvelde na Potchefstroom ingestel. Ander Vredefortse boere het ook aansoek gedoen vir publieke delwerylisensies. Naby Schoemansdrift is opmetings gedoen vir ’n voorgenome delwersdorp wat die naam van Bothasburg sou dra aangesien verskeie ander riwwe ontdek was.
Dit het egter vinning duidelik geword dat die mynbou-ontwikkeling aansienlike kapitaal sou benodig wat buite die normale delwer se bereik was aangesien die rif nie aaneenlopend was nie maar kol-kol voorgekom het. Gou is tot die stigting van maatskappye oorgegaan waarvan die belangrikste Molteno Kie, Philippolis Kie, Neebe en Rörich, Devon Kie en Vredefort Kie was. Terselfdertyd het die Lindequesfonteinse gebied die naam Reitzburg gekry ter ere van President F. W. Reitz. D. H. Marx is as vrederegter aangestel. Daarna het die gewone delwer uitgewyk as gevolg van die hoë kostes en selfs van die maatskappye het ’n moeilike bestaan gevoer. Teen die begin van die Tweede Vryheidsoorlog het die mynboubedrywighede feitlik tot stilstand gekom in die Vredefortdistrik.
Teen die 1930’s was daar weer belangstelling in die goudvelde en het die Great-Western-myn tot produksie oorgegaan maar dit is ook later weer gesluit.[2]
Verwysings
wysig- ↑ Smith, Charles (20 Junie 2012). "God 'druk Sy vinger by sneller in'" (html). Boerenuus. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 5 Februarie 2015.
- ↑ Myburgh, Ria. "Stoepstories Hoofstuk 9 - Eerste Vrystaatse goud". Parys Ontwikkelingsforum. Geargiveer vanaf die oorspronklike (html) op 1 Julie 2014. Besoek op 29 November 2012.