Sampie Terreblanche
Solomon Johannes "Sampie" Terreblanche (17 April 1933 – 17 Februarie 2018) was 'n Suid-Afrikaanse akademiese ekonoom en skrywer, skrywer van talle ekonomiese boeke en was veral bekend vir sy History of Inequality in South Africa,[1] 1652–2002. Hy was emeritusprofessor in ekonomie aan die Universiteit Stellenbosch, waar hy 'n reputasie opgebou het as 'n dosent in Geskiedenis van ekonomiese denke, Ekonomiese geskiedenis, die ekonomie van Suid-Afrika en ekonomiese stelsels.[2]
Opvoeding
wysigTerreblanche het aan die Hoërskool Edenville in die Oranje-Vrystaat gematrikuleer en verder aan die Universiteit Stellenbosch studeer, waar hy 'n BA-graad met ekonomie as een van sy hoofvakke verwerf het, en later sy Meestersgraad en 'n Doktorsgraad in Filosofie verwerf. Later het hy in 1968/1969 drie maande aan die Harvard Universiteit deurgebring. Hy is aangestel as die Leerstoel vir Ekonomie, onderrig in ekonomiese geskiedenis, aan die Universiteit Stellenbosch.[3]
Akademiese loopbaan
wysigTerreblance het agt jaar aan die Universiteit van die Oranje-Vrystaat doseer. Hy het van 1968 tot sy aftrede in 2003 teruggekeer om aan die Universiteit Stellenbosch te doseer. In die 1980's, terwyl hy nog 'n prominente lid van die Nasionale Party, lid van die Afrikaner Broederbond en 'n "Hoofwag" van die Ruiterwag, het Terreblanche in 1985 die " Gespreksgroep '85" op Stellenbosch. Hy is aangestel as lid van die Beheerraad van die SAUK, en het die ondervoorsitter daarvan geword totdat hy nie in 1987 as raadslid heraangestel is nie. As gevolg hiervan het hy die Nasionale Party verlaat, ook weens groeiende twyfel en verskille met sy beleid van Apartheid en het een van die regering se sterkste Afrikaanse kritici geword. Hy was 'n stigterslid van die Demokratiese Party (voorloper van die Demokratiese Alliansie) en van die Vrye Weekblad van Max du Preez, maar is nie meer by die politiek betrokke nie.In 2008 het hy saam met Drucilla Cornell en Mahmood Mamdani 'n artikel aan die Suid-Afrikaanse media geskryf waarin hy gevra het vir die stigting van 'n Kommissie vir Geregtigheid en Versoening om "wittes, wat die begunstigdes van hierdie uitbuitende stelsel Apartheid was, op te voed, asook om ontwikkel 'n program van herstelwerk, restitusie en miskien die belangrikste, die vestiging van ekonomiese maatreëls wat effektief kan worstel met die verwoestende institusionele gevolge van 'n interne stelsel van kolonisasie.[1]