Sons of England
Die Sons of England Patriotic and Benevolent Society is ‘n kultuur- en liefdadigheidsorganisasie met die doel om die Engelse kulturele waardes in Suid-Afrika te versterk.
Stigting
wysigDie eerste losie is in 1874 in Toronto, Kanada, gestig. Dit is in 1881 gevolg met die stigting van die eerste losie in Uitenhage. Daarna het verskeie losies versprei deur die land opgespring. Die hoofkantoor was in Durban en die bekendste losies in die land was die Lloyd George-losie, die Ubique-losie en die Dick King-losie. Die hele organisasiestruktuur van die losies boots die van die Vrymesselary na met hul indeling in losies, geheimhouding, inlywingsseremonies, spesiale kledingstukke, medaljes en rituele. Die ampssierade het teenswoordig versamelwaarde.
Doelstellings
wysigDie organisasie wou die kultuur en die ekonomiese belange van die Engelssprekendes beskerm en uitbrei. Dit wou ‘n bydrae lewer tot die opbou van die land en die beste Engelse tradisies en waardes handhaaf. Sosiale byeenkomste en uitstappies is vir die lede georganiseer om sosiale en sakebande tussen lede aan te moedig. Immigrasie uit Engeland is aktief bevorder. Pogings om Engelsmedium-onderrig te bevorder is aangepak en veral om ‘n hoë standaard van gesproke en geskrewe Engels te verkry. Om Engelssprekende onderwysers te werf is beurse aan onderwysstudente uit Engelssprekende gesinne toegeken. Veral in tyd van nood het die organisasie steun aan sy lede gebied. In 1919 is ‘n spesiale oorlogsgedenkfonds gestig. Weduwees is ondersteun en hulp is gebied met die opvoeding van weeskinders. Werkloosheids- en ongeskiktheidstoelaes is betaal. Doktersrekeninge en begrafniskoste is waar nodig vereffen. Alhoewel die vereniging nie ‘n spesifieke politieke party ondersteun het nie, het dit wel ‘n openlike gespreksforum gebied vir die probleme wat Engelssprekendes in Suid-Afrika ondervind het. Die lede is ook aktief in plaaslike liefdadigheidswerk.
Lidmaatskap
wysigAanvanklik was lidmaatskap beperk tot mans bo 18 jaar, gebore in Brittanje en wat tot ‘n protestantse kerk behoort het. Later was alle Christelike mans van Britse afkoms welkom. In Suid-Afrika was dit dus eers beperk tot blanke Engelssprekende mans, alhoewel vroue ook later toegelaat is. ‘n Weeklikse ledegeld is gevra. Tydens die Britse opperheerskappy in Suid-Afrika was die ledetal groot. In krisistye soos die Eerste en Tweede Wêreldoorlog het die organisasie ‘n bloeitydperk beleef. Sedert die middel van die 20ste eeu het die ledetal skerp gedaal. Teen die 1990’s moes baie losies sluit. In 1971 het die organisasie in Kanada opgehou om te bestaan.
Ondersoek
wysigDie geheimhouding rondom die organisasie se aktiwiteite en hul ledelys het net soos by die Broederbond en Vrymesselaars tot agterdog en wantroue gelei. In Julie 1964 het die regering ‘n kommissie van ondersoek onder regter D.H. Botha aangestel om geheime organisasies soos veral die Broederbond, Vrymesselaars en die Sons of England te ondersoek. Geen bewyse van ondermynende aktiwiteite is deur die kommissie gevind nie.
Soortelyke verenigings
wysig- AfriForum
- Afrikaanse Christelike Vrouevereniging
- Afrikaanse Studentebond
- Caledoniese Vereniging
- Swart Serp (Black Sash)
- Illuminati
- Rapportryers
- Vryburgers
- Rotariërs
- Lions-klubs
- Leo-klubs (lees Lions-klubs)
- Moths
- Owl Club
- Rondetafel (Round Table)
- Broederbond
- Ruiterwag
- Vrymesselaars
- Mafia
- Sons of Norway
- Mensa
- Klub Here Sewentien
- Maria van Riebeeck-klub
- Gideons
- Jaycees
- Jong Dames Dinamiek
Bibliografie
wysig- Standard Encyclopaedia of Southern Africa, deel 10. Kaapstad: Nasou, 1974. ISBN 0-625-00326-8
- sites.google.com/site/sonsofenglandsociety