Berliner Philharmoniker: Verskil tussen weergawes

In 1922 is Nikisch opgevolg deur [[Wilhelm FürtwanglerFurtwängler]], 'n jong dirigent wat hom onderskei het op verskeie maniere: vir sy temperament, sy passie, sy reflektiewe en amper filosofiese houding teenoor interpretasie en sy onvergeetlike en ongewone tegniek om die tyd aan te dui met sy regterarm terwyl hy sy linkerarm gebruik het om frases of klemverskuiwings aan te dui. Fürtwangler se repertorium het hoofsaaklik uit klassieke en romantiese komponiste bestaan. Hy was die hoofvertolker van [[Beethoven]], [[Brahms]] en [[Bruckner]]. Onder sy tydgenote het hy homself die meeste geskaar by die laatromantiese komponiste eerder as by die komponiste van die nuwe skool. Nogtans het hy baie gedoen om die werke van komponiste soos [[Hindemith]], [[Prokofiev]], [[Stravinsky]] en [[Schoenberg]] te bevorder. Die orkes het die Nazi tydperk sonder veel skade deurgemaak.

Die musieklewe in Berlyn het redelik vinnig herstel na die verwoesting van die stad aan die einde van die [[Tweede Wêreldoorlog]]. Die orkes het in April 1945 sy laaste konsert gehou voor die oorgawe, en het aan die einde van Mei daardie jaar weer 'n konsert gehou onder leiding van [[Leo Borchard]], sonder noemenswaardige verlies onder sy lede. Na die skielike dood van Borchard, is [[Sergiu Celibidache]], 'n jong, onbekende en onervare 33 jarige RomeenseRoemeense dirigent, aangestel as hoofdirigent. Hy was 'n mens wat aangedryf is deur sy temperament, sy passie en fanatiese liefde vir musiek, en is oor die algemeen gekenmerk as iemand met 'n komplekse persoonlikheid. Sy konserte in die gemeenskapsaal in Zehlendorf, in die Titania Paleis, en later in die Musiek Hoërskool was gekenmerk as eiesoortig en besonders.

In die daaropvolgende jare is die isolasie wat gevolg het op die kulturele beleid van die [[Nazis]] vinnig oorkom. Internasionaal bekende dirigente en soliste, soos [[Yehudi Menuhin]] het begin om terug te keer na Berlyn. Die orkes het 'n toer van [[Duitsland]] en buurlande onderneem. Wilhelm FürtwanglerFurtwängler het in 1946 teruggekeer en is weer aangestel as hoofdirigent in 1952. In die jaar na sy dood in 1954, is [[Herbert von Karajan]] aangestel as nuwe hoofdirigent deur die lede van die orkes. Tydens die 34 jaar as hoofdirigent van die orkes het Karajan 'n unieke kombinasie van perfeksie en styl geskep wat 'n onmiskenbare klankkenmerk op die orkes gelaat het. Die konserte, toere en tallose opnames getuig van hierdie wêreldberoemde vennootskap.

Claudio Abbado het in 1998 aangekondig dat hy weens gesondheidsredes nie na 2002 sou aanbly as musiekdirekteur nie. Op 23 Junie 1999 het die orkes vir [[Sir Simon Rattle]] aangestel as musiekdirekteur vanaf 2002. Hy beklee tans nogsteedsnog steeds die amp.<ref> Mozarteum Brasileiro, 2000. "Berliner Philharmonisches Orchester" - Program vir konsert op 22 Mei 2000 in die Theatro Municipal, [[São Paulo]]</ref>