1820-Setlaars: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Bygewerk |
|||
Lyn 7:
Ná die Napoleontiese Oorloë is Groot-Brittanje deur ernstige werkloosheid in die gesig gestaar. Die regering het derhalwe emigrasie na oorsese Britse besittings bevorder, waaronder die Kaapkolonie. Die eerste setlaars het op 17 Maart 1820 aan boord van die ''Nautilus'' en die ''Chapman'' in Kaapstad se Tafelbaai aangekom. Hulle is van daar na Algoabaai gestuur, die huidige [[Port Elizabeth]].
Lord Somerset, die destydse Britse goewerneur, het die setlaars aangemoedig om hulle in die grensgebied van die Oos-Kaap te vestig om hierdie gebied teen die Xhosa te verdedig. Die immigrante het plase naby die dorp [[Bathurst, Suid-Afrika|Bathurst]] ontvang en is teen betaling van basiese toerusting en voedselvoorrade voorsien. Maar 'n verskeidenheid faktore het daartoe gelei dat
Die meeste setlaars was geskoolde ambagsmanne wat weens die gebrek aan landboukundige kennis geen belang in die boerderybedryf gestel het nie. Die lewensomstandighede in die grensgebied was haglik. Gewasse is deur droogtes en siektes bedreig, terwyl ook die gebrek aan vervoer sake bemoeilik het. Weens hierdie probleme, en onder die indruk van die guerilla-taktiek van die Xhosa-krygers in die grensgebied, het talle setlaars hulle in stedelike nedersettings soos Port Elizabeth, Grahamstad en Oos-Londen gevestig. Sodoende het die oosgrensgebied, in teenstelling met Lord Somerset se planne, 'n eerder yl bevolkte streek gebly.
| |||