Leonore Veenemans: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) |
→Plate en opnames: +skakel na Nico Carstens |
||
Lyn 151:
Albie Venter, wat haar ontdek het, het besef dat Leonore op die gebied van die ligte Afrikaanse lied 'n groot leemte kon vul, en het derhalwe van die begin af sy vertroue in haar gestel. Albie, wat altyd 'n oor vir treffer materiaal gehad het, het besef dat hy met 'n rare talent te doen het, en het haar sangloopbaan van die begin af doelmatig bemark en op koers gekry. Hy het die produksie van haar eerste twee langspelers, "Goud en Silwer" en "Verre Lande", wat albei in 1969 opgeneem is, self behartig. Op "Goud en Silwer" het sy gevestigde gunstelinge soos die "Goud en Silwer-wals" van Léhar, "Kleine Nagtegaal', 'Groen is die heide" (Grün ist die Heide), en Rollo Scott se "Liefling kom wals saam met my" gesing, asook 'n hele paar Engelse liedjies soos 'I Talk to the Trees', 'With a Song in my Heart", "I'll Walk Alone" en Ivor Novello se "I Can Give You The Starlight".
Maar dit was veral haar album “Verre Lande” met die Lugmag se Mannekoor, wat die Suid-Afrikaanse musiekpubliek in beroering gehad het. Haar betowerende stem het op dié onoortreflike album benewens “Liefste Madelein” en die titellied, gekomponeer deur [[Nico Carstens]], juweeltjies opgelewer soos “Die Woudprinses”, “My Land”, “My Soetlief”, “Ek kan nie trou bly nie”, “Een enkel roos” en “Liefde regdeur die hele jaar”.
Die bekende radiopersoonlikheid Daniël Kirstein, wat onder die skuilnaam Chris Steyn talle Afrikaanse trefferliedjies geskryf het, het vir die lirieke van "Liefste Madelein" gesorg. Drie verdere suksesvolle langspelers is daarna vrygestel, naamlik “Leonore”, “Bly by My” en “Haar Mooiste Lied”. Haar laaste opname was “Stille Nag” wat op 'n Kersplaat uitgereik is. Ná haar dood is talle gedenkalbums uitgereik, maar dit is haar onsterflike opname van “Liefste Madelein” wat sal voortleef tot in lengte van dae.</blockquote>
| |||