Geskiedenis van Indië: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Nuwe blad: Die '''geskiedenis van Indië''' begin met die bewyse van menslike aktiwiteit van Homo sapiens, solank 75.000 jaar gelede, of met vorige hominide waaronder Homo erectus van ong...
(Geen verskil)

Wysiging soos op 19:35, 24 Augustus 2012

Die geskiedenis van Indië begin met die bewyse van menslike aktiwiteit van Homo sapiens, solank 75.000 jaar gelede, of met vorige hominide waaronder Homo erectus van ongeveer 500.000 jaare gelede.[1] Die Indus Valei Beskawing, wat verspreid en floreer in die noordwestelike deel van die Indiese subkontinent van c. 3300 tot 1300 BCE in die huidige Pakistan en die noordweste van Indië, was die eerste groot beskawing in Suid-Asië.[2] 'n Uitgekiend en tegnologies gevorderde stedelike kultuur ontwikkel in die Rijp Harappan periode 2600-1900 BCE.[3] Hierdie Bronstydperk beskawing ingespring voor die einde van die tweede millennium BCE en is gevolg deur die Ystertydperk Vedische beskawing, dit hulle uitsteek oor 'n groot deel van die Indo-Gangetic en die getuie van die opkoms groot staatsbestellen sogenaamde Mahajanapadas. In een van hierdie koninkryke, Magadha, Mahavira, en Gautama Boeddha is gebore in die 6de of 5de eeu BCE en gepropageer hul śramanic filosofieë.

Die grootste deel van die subkontinent verower deur die Maurya Ryk in die 4e en 3e eeu BCE. Dit het gefragmenteer word, met verskeie dele regeer deur 'n groot aantal Midde-koninkryke vir die komende 1.500 jaar. Dit staan ​​bekend as die klassieke periode van die Indiese geskiedenis, gedurende welke tyd Indië soms is geskat te het die grootste ekonomie van die antieke en middeleeuse wêreld, met sy enorme bevolking genereer tussen 'n vierde en 'n derde van die inkomste van die wêreld tot aan die 18e eeu.

'n Groot deel van Noord-en Sentraal-Indië verenig was in die 4e eeu CE, en gebly dat gedurende twee eeue, onder die Gupta Ryk. Hierdie periode, getuie van 'n Hindoe religieuse en intellektuele herlewing, is bekend onder sy bewonderaars as die "Goue Eeu van Indië". Vanaf die tyd, en vir enkele eeue later, die suide van Indië, onder die bewind van die Chalukyas, Cholas, Pallavas en Pandyas, beleefde sy eie goue eeu. Tydens hierdie periode, aspekte van die Indiese beskawing, administrasie, kultuur en godsdiens (Hindoeïsme en Boeddhisme) uitbrei na 'n groot deel van Asië.

Koninkryke in die suide van Indië het maritieme sake bande met die Romeinse Ryk van ongeveer 77 CE. Islamitiese heerskappy in die subkontinent begin in die 8ste CE toe die Arabiese algemene Mohammed Bin Qasim verower Sindh en Multan in die suide van Pundjab in die moderne dag Pakistan,[4] waarin die podium vir verskeie opeenvolgende invalle uit Sentraal-Asië tussen die 10de en 15de eeu CE, wat lei tot die vorming van Islamitiese ryke in die Indiese subkontinent, soos die Delhi Sultanaat en die Mugal Ryk.

Mugal reël kom uit Sentraal-Asië na die grootste deel van die noordelike dele van die subkontinent te dek. Mogol heersers bekendgestel Sentraal-Asiatiese kuns en argitektuur na Indië. In aanvulling op die Mughals en verskeie Rajput koninkryke, verskillende onafhanklike Hindoe state, soos die Vijayanagara Ryk, die Maratha Ryk, Oos-Ganga Ryk en die Ahom Koninkryk, floreer gelyktydig in die suide, weste, die ooste en die noordooste van Indië onderskeidelik. Die Mugal Ryk leed aan 'n geleidelike afname in die begin van die 18de eeu, wat geleenthede bied vir die Afghanen, Balochis, Sikhs, en Marathas verskaf om die beheer oor groot gebiede uit te oefen in die noordweste van die subkontinent tot die Britse oos Indiese Kompanijie gekry oorheersing oor Suid-Asië.[5]

Vanaf die middel van die 18de eeu en in die komende eeu, was groot dele van Indië geannekseer deur die Britse Oos-Indiese Kompagnie. Ontevredenheid oor Kompanie reël het gelei tot die Indiese Opstand van 1857, waarna die Britse provinsies van Indië direk werden beheer deur die Britse kroon en was getuie van 'n tydperk van twee vinnige ontwikkeling van die infrastruktuur en ekonomiese agteruitgang. Tydens die eerste helfte van die 20ste eeu, is 'n landelike stryd vir onafhanklikheid van stapel gestuur deur die Indian National Congress en later deur die Muslim League. Die subkontinent onafhanklikheid van die Verenigde Koninkryk in 1947, nadat die Britse provinsies verdeel was in die domeine van Indië en Pakistan en die prins state alle aangesluit tot een van die nuwe state.

Verwysings

  1. G. Bongard-Levin, A History of India (Progress Publishers: Moscow, 1979) p. 11.
  2. Romila Thapar, A History of India (Penguin Books: New York, 1966) p. 23.
  3. Romila Thapar, A History of India, p. 24.
  4. "History in Chronological Order". Government of Pakistan. Besoek op 9 Januarie 2008.
  5. "Pakistan". Library of Congress. Besoek op 9 Januarie 2008.