Oos-Berlyn: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 96:
Tegelykertyd is visums vir buitelanders, wat 'n dagbesoek aan Oos-Berlyn wou aflê, verpligtend gemaak en kontrolposte langs die paaie na die gebied van die DDR afgeskaf. Met die ''Volkskammer''-verkiesings van 1981 is die Oos-Berlynse afgevaardigdes vir die eerste keer regstreeks verkies. Oos-Berlyn was nou de facto volledig in die DDR geïntegreer, behalwe vir 'n aantal geallieerde voorregte. Af en toe het die westelike geallieerdes nog protesnota's oorhandig wanneer die gedemilitariseerde status van Berlyn deur militêre parades van die DDR se Nasionale Volksleër geskend of ''Volkskammer''-verkiesings ook in Oos-Berlyn gehou is.
 
Onder dele van die bevolking was daar ook baie jare ná die bou van die Berlynse Muur ontevredenheid met die politieke bestel en die ekonomiese toestande in die DDR. Aangesien andersdenkendes deur die veiligheidsdiens dopgehou is, het openbare betogings en proteste baie selde voorgekom. Nogtans het bekende persoonlikhede en klein groepe burgers hul misnoeë soms deur "afwykende gedrag" te kenne gegee.<ref>Wolfgang Ribbe en Jürgen Schmädeke: ''Kleine Berlin-Geschichte''. Berlyn: Landeszentrale für politische Bildungsarbeit Berlin in Verbindung mit der Historischen Kommission zu Berlin (1988), bl. 229</ref>
 
Christelike kerke was die enigste groot instellings wat meer of min onafhanklik van party en staat bestaan het en sodoende 'n forum vir diegene kon bied wat met die amptelike beleid van party en regering ontevtrede was. Openbare betogings en ander aksies was ook hier ondenkbaar, met uitsondering van die kerklike vredesbeweging ''Schwerter zu Pflugscharen'' ("Swaarde tot ploegskare") wat openlik protes teen die amptelike beleid van "gewapende vrede" aangeteken het.