Gustave Adolph Maeder: Verskil tussen weergawes

Die Sinode het dadelik ds. Maeder se bruikbaarheid en bekwaamheid besef en gee reeds op [[15 April]] [[1874]] aan hom die reg om sitting in te neem in die Sinodale vergaderings van die Kerk met 'n adviserende stem. Op [[11 April]] [[1877]] verleen die Sinode aan hom dieselfde reg op die vergaderings van die Oostelike Ring (in die Vrystaat). Hy word reeds op die eerste vergadering van die Oostelike Ring, in sitting op [[Bethlehem]] op [[18 Oktober]] [[1877]], versoek om as skriba op te tree tot die vergadering 'n skriba verkies het, en toe die predikant van die [[NG gemeente Harrismith]] tot skriba verkies word, word besluit dat ds. Maeder as sy assistent moet optree. So teken hy die notule ''G.A. Maeder, V.D.M. Zendeling en assistent scriba''.

 

 

Op vergaderings toon hy telkens dat hy 'n man vir orde en iemand met 'n fyn regsgevoel is, veral wanneer hy byvoorbeeld die aandag van die vergadering vestig op sake soos die onvolledige antwoorde by "kerkvisitasie" (1878), die registerafskrifte wat getrou volgens die oorspronklike moes gekopieer word (1879), die geloofsbriewe van [[Frankfort]] wat nie deur die meerderheid van die kerkraad geteken is nie (1880), die onwettigheid van 'n vergadering waar geen enkele predikant in ampsgewaad teenwoordig was nie (1881), die afgevaardigdes van Frankfort wat volgens "de oude Wet" gekies is (1881) ens.

 

==Bronne==

 

==Verwysings==