Waterstofbinding: Verskil tussen weergawes

Self-Complementarity Achieved through Quadruple Hydrogen Bonding| year= 1998 | volume=37 |pages= 75-78| doi=10.1002/(SICI)1521-3773(19980202)37:1/2%3C75::AID-ANIE75%3E3.0.CO;2-R}}</ref>]]

[[Lêer:Acac.png|thumb|300px|Intramolekulêre waterstofbinding in [[asetielasetoon]] hel om die [[enol]] toutomeer te stabiliseer]]

'n '''Waterstofbinding''' is 'n spesiale soort dipool-dipoolkrag wat bestaan tussen 'n [[elektronegatiwiteit|elektronegatiewe]] atoom en 'n [[Waterstof]] atoom wat aan [[Stikstof]], [[Suurstof]] of [[Fluoor]] verbind is. Hierdie soort verbinding behels altyd 'n waterstofatoom en die aantrekkingsenergie is by benadering omtrent so sterk soos swak kovalente verbindings (155 kJ/mol), daarom die naam – Waterstofbinding. 'n Tipiese kovalente verbinding is slegs sowat 20 keer sterker as 'n intramolekulêre waterstofbinding. Hierdie aantrekkingskragte kan tussen molekules (“intermolekulêr”) of tussen verskillende dele van dieselfde molekuul (“intramolekulêr”) voorkom.<ref>{{GoldBookRef | file = H02899 | title = hydrogen bond}}</ref> Die waterstofbinding is 'n is 'n baie sterk vaste dipool-dipool [[van der Waalskrag|van der Waals-Keesomkrag]], maar swakker as [[kovalente binding|kovalente]]-, [[ioniese binding|ioniese]]- en [[metaalbindings]]. Die sterkte van waterstofbinding lê iewers tussen kovalente- en elektrostatiese [[intermolekulêr]]e aantrekkingskragte.