Oosters-Ortodokse Kerk: Verskil tussen weergawes

Die '''Ortodokse Kerk''', amptelik die '''Ortodoks-Katolieke Kerk'''<ref>Die Ortodokse Kerk beskou homself as beide ortodoks en [[Katolisisme|katoliek]]. Vroeër het die Kerk na homself verwys as die "Katolieke Kerk". Tans word die naam "Ortodokse Kerk" verkies, moontlik om verwarring met die [[Rooms-Katolieke Kerk]] te voorkom. In amptelike kerkdokumente word na die Kerk verwys as die "Ortodoks-Katolieke Kerk".</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=7ly4DgtT3LkC&pg=PA867&dq=&lr=#v=onepage&q=%22Catholic%20Church%20was%20the%20name%20preferred%20by%20the%20older%20councils%22&f=false The encyclopedia of Christianity] ISBN 978-90-04-12654-1</ref><ref>[http://books.google.com/books?id=saFgJRjaPwcC&pg=PA486&dq=Confession+Dositheus+OR+Dositheos+%22Catholic+Church%22&lr=#v=onepage&q=Confession%20Dositheus%20OR%20Dositheos%20%22Catholic%20Church%22&f=false The Confession of the Orthodox Patriarch Dositheus of Jerusalem] ISBN 978-0-8042-0526-9</ref> en algemeen bekend as die '''Oosters-Ortodokse Kerk''', is die tweede grootste [[Christendom|Christelike]] denominasie in die wêreld, met ’n geskatte 300 miljoen aanhangers hoofsaaklik in [[Belarus]], [[Bulgarye]], [[Siprus]], [[Georgië]], [[Griekeland]], [[Masedonië]], [[Moldowa]], [[Montenegro]], [[Roemenië]], [[Rusland]], [[Serwië]] en die [[Oekraïne]], lande waarin die meeste Christene Oosters-Ortodoks is. Die Kerk beskou homself as die "Een, Heilige, Katolieke en Apostoliese Kerk" wat 2&nbsp;000 jaar gelede deur [[Jesus van Nasaret|Jesus Christus]] en sy [[dissipel]]s gestig is.

 

Die Ortodokse Kerk beskou [[Jesus Christus]] as die Hoof van die Kerk, en die Kerk as sy Liggaam. Daar is dus nie net een biskop aan die hoof van die Ortodokse Kerk nie; verwysings na die [[Ekumeniese Patriarg van Konstantinopel|Patriarg van Konstantinopel]] as ’n leier soortgelyk aan die [[Rooms-Katolieke Kerk]] se [[pous]] is verkeerd. Daar word geglo die gesag en die genade van God word regstreeks deurgegee na die Ortodokse biskoppe en predikers deur handoplegging – ’n praktyk wat begin is deur die dissipels (Hand. 8:17, 1 Tim. 4:14, Heb. 6:2) – en dat hierdie ononderbroke historiese en fisieke skakel ’n noodsaaklike element van die ware Kerk is.

 

Elke biskop is die hoof van sy setel. Sy hoofdoel is om seker te maak die tradisies en praktyke van die Kerk word gehandhaaf. Biskoppe het dieselfde gesag en kan nie inmeng in die jurisdiksie van ’n ander biskop nie. Administratief word die biskoppe en hul setels ingedeel in verskeie onafhanklike groepe of biskopsinodes wat minstens twee keer per jaar vergader om sake in hul onderskeie setels te bespreek. Hoewel biskoppe en hul sinodes leiding kan gee in individuele gevalle, raak hul besluite nie gewoonlik die hele Kerk nie. Biskoppe word feitlik altyd uit die monnikestand gekies en moet ongetroud bly.

 

{{cquote|Ons het nie geweet of ons in die hemel of op aarde is nie.}}

::::<small>Ambassadeurs van Kiëf-Roes (10de eeu), toe hulle die kerke van Konstantinopel besoek het voor die kerstening van die Russe</small>

Dienste, veral die Goddelike liturgie (erediens), kan net een keer per dag op ’n altaar gehou word (sommige kerke het meer as een altaar om groot gemeentes te huisves). Ook elke priester mag die liturgie net een keer per dag hou. Die liturgiese dag begin met sononder. Die tradisionele daaglikse kringloop van dienste is soos volg:

* '''Vesper''' of '''aanddiens''' – (Grieks ''Hesperinos'') sononder, die begin van die liturgiese dag.

 

== Verwysings ==

{{Verwysings}}

[[Lêer:Crystal txt.png|20px|left]]<small>Hierdie artikel is vertaal vanuit die [http://en.wikipedia.org/wiki/Eastern_Orthodox_Church Engelse Wikipedia]</small>