Monofisitisme: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Aangepas
Lyn 1:
'''Monofisitisme''' (van die [[Grieks]]e ''monos'', "enkele", en ''physis'', "natuur") is die [[Christologie]]se standpunt dat [[Jesus]] net een enkele, goddelike natuur het wat óf goddelik óf ’n samesmelting van die goddelike en menslike is. Dit staan teenoor [[diofisitismeduofisitisme]], waarvolgens Christus twee nature behou het ná die vleeswording, een goddelik en een menslik.
 
Die term verwys histories na die posisie van die kerke (veral in [[Egipte]] en in ’n mindere mate [[Sirië]]) wat die [[Konsilie van Chalcedon]] van 451 verwerp het. Die meer gematigde lede van dié groep handhaaf ’n [[Miafisitisme|miafisitiese]] teologie, wat die geloof geword het van die [[Oriëntaal-Ortodokse]] kerke. Hulle glo dat Christus net een natuur het wat menslik én goddelik is. Baie van laasgenoemde kerke verwerp die naam "monofisitiese kerkemonofisities", maar dit word dikwels vir hulle gebruik in historiese geskrifte.
 
Ná die Konsilie van Chalcedon het die monofisitiese kwessie (saam met politieke en nasionalistiese faktore) gelei tot ’n blywende skeuring tussen die Oosterse kerke aan die een kant en die Westerse en Oosterse Ortodokse kerke aan die ander kant. Die [[Christologie]]se konflik tussen monofisitisme, [[duofisitisme]] en die subtiele verskille tussen die twee het van die 3de tot die 8ste eeu geduur en was ’n groot kwessie by al die [[ekumeniese konsilie]]s buiten die eerste twee.