Oriëntale Ortodoksie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Nuwe artikel
 
Lyn 14:
Christologie, hoewel dit belangrik was, was nie die enigste rede dat die Alexandriese kerk geweier het om die besluite van die Konsilie van Chalcedon te aanvaar nie; warm debatte is in dié tyd gevoer oor politieke, kerklike en keiserlike kwessies.
 
In die jare ná Chalcedon het die patriarge van [[Konstantinopel]] met tussenposes in kommunie gebly met die nie-Chalcedoniese patriarge van [[Alexandrië]], [[Antiochië]] en [[Jerusalem]], maar [[Rome]] het nie. Eers in 518 het die nuwe [[Bisantium|Bisantynse]] keieserkeiser, [[Justinus I van Bisantium|Justinus I]] (wat Chalcedon aanvaar het), gelas dat die kerk in die [[Romeinse Ryk]] die konsilie se besluite aanvaar.<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/07470a.htm Catholic Encyclopedia: Pope St. Hormisdas<!-- Bot generated title -->]</ref> Hy het opdrag gegee dat al die nie-Chalcedoniese biskoppe vervang word, ook dié in Alexandrië en Antiochië.
 
[[File:Oriental Orthodoxy by country.png|right|thumb|300px|Verspreiding van Oriëntaal-Ortodokse Christene in die wêreld:'''