Bisantynse Ryk: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Verwysings: + Commons |
|||
Lyn 87:
Die Oos-Romeinse Ryk was in vergelyking met die weste dig bevolk en het oor 'n florerende landboubedryf beskik. Ekonomiese welvaart het tot die politieke stabiliteit van die ryk bygedra. In die weste is die politieke orde voortdurend deur magsgrepe en teenkeisers ondermyn sodat 'n groot deel van die staatsbegroting aan die militêre onderdrukking van opstande bestee moes word. In die ooste het rebellies nouliks voorgekom. Onluste soos die Nika-opstand in 532 is vinnig bestry. Die sosiale beleid van die Bisantynse heersers was daarop gemik om klasverskille te verminder en hulp aan armer bevolkingsgroepe te verleen.
== Demografie ==
Die Bisantynse Ryk was 'n multi-etniese staat met 'n bevolking wat naas Grieke ook Armeniërs, Illiriërs en Slawe asook - in die Vroeg-Bisantynse tydperk - Siriërs en Egiptenare ingesluit het. Die meeste gebiede, waaroor die ryk gestrek het, was al eeue lank gehelleniseer en het dus deel uitgemaak van die Griekse kultuurkring. Hier was beduidende stedelike sentra van die hellenisme geleë soos Konstantinopel, Antiochië, Efese, Thessaloniki en [[Alexandrië]], asook die bakermat van die Ortodokse Christendom.
Ook Athene was steeds 'n belangrike kulturele sentrum totdat keiser Justinianus die plaaslike neo-platoniese filosofiese skool in 529 verbied het. Die demografiese verhoudings het vervolgens verskuif sodat die oosterse provinsies van die ryk naas Konstantinopel in ekonomiese en militêre opsig die belangrikste gebiede was. Toe hulle verlore gegaan het, het Klein-Asië 'n belangrike rol begin speel, en eers vanaf die vroeë middeleeue ook die Balkanskiereiland. Ná 1071 is dele van Klein-Asië deur Turkse invallers verower, en in die 14de eeu het dit heeltemal onder Turkse bewind gekom. Dit was die begin van die Bisantynse Ryk se agteruitgang waartydens die staat van 'n groot- tot 'n streeksmoondheid en uiteindelik tot 'n klein staat gekrimp het.
== Verwysings ==
| |||