Albert Camus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Lewensloop: Skakels |
|||
Lyn 8:
In 1923 begin Camus met die [[hoërskool]] en word later tot die [[Universiteit van Algiers]] toegelaat. Op universiteit was Camus besonder geïnspireer deur een van sy onderwysers, Jean Grenier, wat hom gehelp het om sy literêre en filosofiese idees te ontwikkel. In 1930 doen hy [[tuberkulose]] op wat hom dwing om sy studies op 'n deeltydse basis voort te sit. Gedurende die tyd werk hy as private onderwyser, motoronderdele klerk asook by die meteorologiese instituut. Hy voltooi sy BA-graad in 1935. In Mei 1936, word sy tesis oor ''Plotinus, Néo-Platonisme et Pensée Chrétienne'' aanvaar ter verwerwing van sy ''diplôme d'études supérieures'' (gelykstaande aan 'n meestersgraad).
Camus sluit aan by die Franse Kommunisteparty in 1934, blykbaar uit kommer oor die politieke situasie in Spanje (wat uiteindelik gelei het tot die [[Spaanse Burgeroorlog]]) eerder as steun vir die Marxistiese-Leninistiese ideologie. In 1936 is die onafhanklik gesinde Algerynse Kommunistiese Party gestig. Camus het ook betrokke geraak by die ''Le Parti du Peuple Algérien'', wat deur die kommuniste verwerp is en is hy as ‘n Troskieïs beskou.
In 1934 het hy met Simone Hie getrou maar die huwelik is beëindig as gevolg van onder andere Simone se verslawing aan morfien. In 1935 het hy die ''[[Théâtre du Travail]]'' - "Werkersteater" gevestig wat tot 1939 gefunksioneer het. Tussen 1937 en 1939 het hy vir die sosialistiese [[koerant]] ''[[Alger-Republicain]]'' geskryf insluitende 'n artikel oor Arabiere wat in arm toestande in [[Kabyles]] gewoon het wat hom sy werk gekos het. Van 1939 tot 1940 het hy vir 'n soortgelyke koerant die ''[[Soir-Republicain]]'' geskryf. Hy was nie as lid van die Franse Weermag aanvaar nie as gevolg van sy siekte.
In 1940, trou Camus met Francine Faure en begin werk vir die tydskrif ''Paris-Soir''. Gedurende die eerste paar maande van die [[Tweede Wêreldoorlog]] was Camus 'n [[pasifis]]. Hy was 'n ooggetuie van die oorname van Parys deur die Duitsers. Op 19 Desember 1940 het hy die teregstelling van Gabriel Peri gadegeslaan, 'n insident wat hy later beskryf het as betekenisvol in sy eie weerstand teen die Duitse besetting. Na die insident gaan hy saam met res van die personeel van ''Paris-Soir'' na [[Bordeaux]]. Kort hierna voltooi hy sy eerste boeke, Die Vreemdeling en Die Fabel van Sisyphus. Hy keer vir 'n kort tydjie terug na [[Oran]], in Algerië in 1942.
== Literêre loopbaan ==
| |||