Klooster: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Addbot (besprekings | bydraes)
k Verplasing van 67 interwikiskakels wat op Wikidata beskikbaar is op d:q44613
Lyn 16:
== Geskiedenis ==
[[Beeld:Monastery Mor Gabriel Turkey.jpg|thumb|right|250px|Die Siries-Ortodokse klooster Mor Gabriël in Turkye (gestig in 397)]] [[Beeld:Katharinenkloster Sinai BW 2.jpg|thumb|right|250px|Die Sint-Katarinakloosterklooster op die Egiptiese Sinaï-skiereiland is in [[565]] gestig]] [[Beeld:Nun procession ceremony.jpg|thumb|right|250px|'n Non sluit met 'n godsdienstige plegtigheid amptelik by haar kloosterorde aan]] [[Beeld:St Martin's Cross.jpg|thumb|right|250px|Die Keltiese klooster Iona is omtrent [[563]] deur Sint Columbaan gestig en het vinnig tot die basis van die sendingwerk in Skotland en die noorde van Engeland ontwikkel. Die Sint-Maartenskruis in die voorgrond is 'n tipiese voorbeeld van Keltiese hoogkruise]][[Beeld:Santa Maria de Huerta Almacen.jpg|thumb|right|250px|right|Die stoorhuis van die Spaanse klooster Santa María de Huerta]] [[Beeld:Kreuzgang Stiftskirche Lilienfeld.jpg|thumb|right|250px|Kruisgang in die kapittelkerk Lilienfeld (Neder-Oostenryk)]][[Beeld:Blaubeuren Kreuzgarten 2.jpg|thumb|right|250px|Kloostertuin in Blaubeuren (Duitsland): Die kruisgang skep 'n gunstige mikroklimaat vir die tuin se boorde]] [[Beeld:Interieur ruines jumieges.jpg|thumb|right|250px|Die bouvalle van die abdykerk in Jumièges ([[Normandië]])]]
=== Vroeëkut kloosters ===
 
Die kloostergemeenskappe het hulle vroegste oorspronge in die asketiese lewe van die eerste Christelike gemeentes. Hierdie asketisme was aanvanklik tot die gesin beperk, maar het geleidelik tot 'n afsonderlike godsdienstige wêreld begin ontwikkel wat sedert die 3de eeu as 'n nuwe orde tussen die leke en die klerus bestaan het.<ref>Prinz, Friedrich: ''Kelten, Römer, Germanen. Deutschlands Frühgeschichte''. München: Piper 2007, bl. 244</ref> Die askete was nou afgesonder van hul gesinne en Christelike gemeentes, maar het nogtans 'n deel van die kerkorganisasie gebly. Ondanks die spanninge, wat hierdie besondere status geskep het, was dit dikwels aan die monnike te danke dat die kerk en Christelike leke hul wêreldlike gesindheid laat vaar het en weer op die spirituele betekenis van hul geloof gaan besin het.