Vrouesendingbond: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 82:
 
Met so 'n snelle uitbreiding van werksaamhede het die behoefte aan 'n eie kantoor en die aanstelling van voltydse amptenare vir die VSB van groot belang geword. Dit was dus 'n nuwe mylpaal toe die VSB-kantoor in die Hugenote-gebou tydens die konferensie van sirkelpresidentes in 1940 ingewy kon word en toe mej. S. du Preez, later mev. senator Olivier, as eerste voltydse tesouriere diens kon aanvaar. Vyf jaar later is mev. B.C. Steyn as voltydse sekretaresse aangestel en teen sy driekwarteeu-bestaan het die VSB drie kantore in die Hugenote-gebou gehad, een vir elk van die amptenare.
 
'n Kort opsomming van die werk wat in die jare 60 deur dié drie vroue behartig is, gee 'n aanduiding van hoe die V.S.B. met die jare gegroei het en watter afmetings die verpligtings en werksaamhede aangeneem het.
 
;Sekretaresse Sy moes alle korrespondensie met die takke, werksters, hoofde van sendingvelde, instansies wat die werksaamhede van die VSB raak en die algemene publiek, behartig. Sy was verantwoordelik vir die belê van en die agendas vir die vergaderings van die hoofbesture van die VSB, MSA en KK met hulle sub- en klein komitees en die hou van notules van al die vergaderings. Sy moes ook talle jaarverslae opstel en versend. Dit was haar taak om simpatieke aandag te gee aan takke en indiwidue, waar nodig in oorlegpleging met die betrokke komitees, en inligting is soveel moontlik verskaf; daarom moes sy op die hoogte bly van die nuutste ontwikkelings op sendinggebied. Sy het ook gedien as skakel met die kantore van die algemene en binnelandse sendingsekretarisse en met die staatskantore wat in verband staan met die uitbreiding en ondernemings van die werksaamhede en ontwikkelings van die VSB. Besoekers is op kantoor ontvang en met hulpvaardigheid behandel. Sy het in voeling gebly met die werksters, die inrigtings, die takke en die werk.
 
;Tesouriere Die tesouriere moes lopende rekenings, trustgelde en spesiale fondse hanteer. Jaarliks het die verslag van die ouditeurs gekom dat hulle die boeke in orde gevind het en dat presiesheid en deeglikheid deurgaans die kenmerke van die posbekleër was. Die groter inkomste en die uitbreiding van die werk het onder meer die volgende uitbetalings meegebring: (a) Salarisse en pensioene kon voorsien en verhoog word. (b) Welsynwerk onder bruin mense het baie groter bedrae vereis. (c) Studielenings en beurse kon voorsien word. (d) Die damestehuise in die sendingvelde moes gemeubileer word. (e) 'n Motorfonds is gestig om in die veranderde omstandighede motors vir sekere werkkringe te voorsien. (f) Duisende rande is ontvang vir die Friedenheim-boufonds, die Minnie Hofmeyr-uitbreidingsfonds en die Ope Deurefonds. (g) Van VSB-, MSA- en Kinderkransgelde is apart boekgehou en kwitansies is vir die ontvangs van elke inbetaling uitgereik.
 
In 1958 is die 100-jarige bestaan en gebruik van die sendingbussie herdenk en het die takke bussiefeeste gehou. Met hierdie feeste het die VSB R5 664 ingesamel wat vir die Minnie Hofmeyr-uitbreidingsfonds aangewend is, die MSA R880 wat vir meublement by Minnie Hofmeyr gebruik is, en die Kinderkrans R786 vir die oprig van 'n saal vir die werk onder die Moslems in die Kaapse Skiereiland.
 
;Reisende Sekretaresse In 1934 het mev. Lou Hofmeyr presidente van die VSB geword en het die pos van reisende sekretaresse vakant geraak. Dis eers in 1949 dat die vakature gevul is met die aanstelling van mej. I. Mosel wat agt jaar die werk met seën gedoen het. Haar opvolger was mej. M. Manktelow wat vanaf 1958 dié veeleisende werk met toegewydheid gedoen het. Die pligte van dié pos was destyds onder meer om 'n reisprogram in oorleg met die sirkelpresidentes uit te werk; om VSB-takke in Kaapland te besoek en sodoende die band met die kantoor en die hoofbestuur te versterk; om 'n goeie verhouding en samewerking te bevorder. Om inligting te verskaf, wenke te gee, te inspireer en belangstelling in die sending aan te wakker. Ook moes sy die boeke en finansies van die takke nagaan. Sy moes waar moontlik skyfiesvertonings oor die sendingvelde en VSB-werk hou. En sy moes kontak met die sendingpastorieë maak en belangstelling in die sendinggemeentes toon.
 
[[Kategorie:Nederduitse Gereformeerde Kerk]]