Vrouesendingbond: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 94:
 
;Reisende Sekretaresse
In 1934 het mev. Lou Hofmeyr presidente van die VSB geword en het die pos van reisende sekretaresse vakant geraak. Dis eers in 1949 dat die vakature gevul is met die aanstelling van mej. I. Mosel wat agt jaar die werk met seën gedoen het. Haar opvolger was mej. M. Manktelow wat vanaf 1958 dié veeleisende werk met toegewydheid gedoen het. Die pligte van dié pos was destyds onder meer om 'n reisprogram in oorleg met die sirkelpresidentes uit te werk; om VSB-takke in Kaapland te besoek en sodoende die band met die kantoor en die hoofbestuur te versterk; om 'n goeie verhouding en samewerking te bevorder. Om inligting te verskaf, wenke te gee, te inspireer en belangstelling in die sending aan te wakker. Ook moes sy die boeke en finansies van die takke nagaan. Sy moes waar moontlik skyfiesvertonings oor die sendingvelde en VSB-werk hou. En sy moes kontak met die sendingpastorieë maak en belangstelling in die sendinggemeentes toon. Sy moes ook kontak vind met bruin maatskaplike werksters, VSB- en bestuursvergaderings toespreek, verslag doen aan die hoofbestuur, help met die stigting van nuwe VSB-, MSA- en Kinderkranstakke.
 
==Uitbreiding buite Kaapland==
Die VSB het weliswaar in die destydse Kaapland ontstaan, maar tot dié kolonie sou dit nie lank beperk bly nie. Tot oorkant die Oranje- en die Vaalrivier het belangstelling in hierdie vereniging tot die stigting van takke gelei. So vind mej. Ferguson bv. met 'n besoek aan [[Johannesburg]] in 1895 "dat er 6 vereenigingen van den Vrouwen Zending Bond op de goudvelden gesticht waren." In 1905 het mev. dr. H.S. Bosrnan, mev. ds. A.P. Burger en mev. ds. J.M. Louw 'n stigtingskongres in die destydse Susannasaal van die Pretoriase moedergemeente bymekaargeroep en is oorgegaan tot die stigting van die Transvaalse Vroue-Sendingvereniging. Later jare sou dié vereniging 'n uitgebreide en geseënde werk in Sekoekoeniland, Zoeloeland en onder die Indiërs en swart mense binne die grense van die provinsie doen.
 
Twee jaar later, 1907, is die stigtingsvergadering van die Oranje Vroue-Sendingbond op [[Bethlehem]] gehou onder leiding van mev. ds. C.P. Theron, wat ook op die stigtingsvergadering van die Vrouesendingbond op [[Wellington]] teenwoordig was. Hierdie vereniging het 'n krag geword ten opsigte van sendingwerk in die Vrystaat, in [[Zambië|Noord-Rhodesië]] en in later jare ook in Basoetoland toe die deure daar vir die N.G. Kerk oopgegaan het. Die TVSV en die 0VSB het enkele takke en werksters en werkkringe van die VSB in hul onderskeie kolonies oorgeneem toe hulle gestig is.
 
Die Natalse Vroue-Sendingbond is in 1939 gestig en voer het 'n moedige stryd gevoer in 'n provinsie waarin in die jare 60 twee derdes van die Republiek se naturelle gewoon en waar daar grootskaalse sendingwerk ook onder Indiërs en bruin mense gedoen is. In 1957 is die Ned. Geref. Kerk van Suidwes-Afrika afgestig en het die VSB-takke in daardie gebied hul eie organisasie gevorm en met groot toewyding hulp gebied vir die werk in die Kaokoveld en onder die Okavango. Die opleidingsinrgting Friedenheim, later die [[Hugenote-kollege]], was altyd die skakel tussen die verskillende Vrouesendingbonde.
 
[[Kategorie:Nederduitse Gereformeerde Kerk]]