Krygkor: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 28:
Nadat die Verenigde Nasies Suid-Afrika se rassebeleid as 'n bedreiging vir internasionale veiligheid begin beskou en 'n verbod op die uitvoer van krygstuig na die land ingestel het, het die Suid-Afrikaanse regering na die wapenverbod as deel van die ''totale aanslag'' teen die land begin verwys. Om die negatiewe gevolge van hierdie besluit te beperk, het Suid-Afrika ten opsigte van wapentuig met die stelselmatige invoervervanging en die geheime aankoop van wapens begin.
 
Nog voor die Verenigde Nasies (VN) se oproep in die jaar [[1963]] om 'n vrywillige verbod op die uitvoer van wapens na Suid-Afrika te plaas, begin Suid-Afrika met die geleidelike vervanging van wapentuig. Hiervoor is lisensies vir die plaaslike vervaardiging van militêre uitrusting verkry en met die opbou van 'n nasionale wapenbedryf begin. Daarnaas is wapens, tegniese kennis en nuwe onderdele vir bestaande wapenstelsels ook heimlik in die buiteland aangekoop - 'n Wes-Duitse skeepswerf, wat in die tagtigerjare weens die wapenboikot nie toegelaat is om duikbote aan Suid-Afrika te verskaf nie, het byvoorbeeld in plek daarvan die bloudrukke vir die duikbootvervaardiging aan Suid-Afrikadie land verkoop.
 
Met die aankondiging van 'n verpligte VN-wapenboikot teen die land het Suid-Afrika die ontwikkeling van sy wapenbedryf versnel, en tot by die laat tagtigerjare is die afhanklikheid van invoere om sowat die helfte verminder. Hierdie sukses is deur die stelselmatige kontrole, wat Krygkor oor die plaaslike navorsing, ontwikkeling en vervaardiging ten opsigte van wapentuig uitgeoefen het, behaal. Krygkor het destyds uit 'n aantal staatsbeheerde, gedeeltelik staatsbeheerde en privaatondernemings bestaan.
 
== Eksterne skakels ==