Kinetiese Kuns: Verskil tussen weergawes

In die '''Kinetiese [[Kuns]]''' is beweging 'n integrale deel van die kunswerk ([[Uli Aschenborn]] van Suider-Afrika – sien die eerste drie afbeeldinge). Selfs as die kunswerk lyk te verander, wanneer die kyker beweeg ([[Carlos Cruz-Diez]]) of selfs as 'n illusie beweging simuleer |1|. Daarom word [[Op-Art]] soms as Kinetiese Kuns beskou. Die '''[[Documenta]]''' in 1968 het onder andere Kinetiese Kuns gewys.

Kinetiese [[kuns]] het gewild geword in die jare 1950 tot 1960. Die pre-moderne oorsprong van hierdie kunsrigting lê in die meganiese toestelle en die esteties spuitende fonteine van die ‘Baroque’ tydperk. In die moderne kuns tyd lê die begin van die Kinetiese Kuns in die kunswerke van [[Marcel Duchamp]] en [[Man Ray]] wat van lig verander en wat beweeg (ook [[Uli Aschenborn]] het dìe tiepe kunswerke geskep). Vladimir Tatlin, Nahum Gabo, Alexander Rodchenko en László Moholy-Nagy is ander kunstenaars uit die begin van die Kinetiese Kuns.