Krygkor: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 33:
 
As gevolg van die verpligte VN-wapenboikot het Suid-Afrika die ontwikkeling van sy wapenbedryf aansienlik versnel, en tot by die laat tagtigerjare is die afhanklikheid van invoere om sowat die helfte verminder. Hierdie sukses is deur die stelselmatige kontrole, wat Krygkor oor die plaaslike navorsing, ontwikkeling en vervaardiging ten opsigte van wapentuig uitgeoefen het, behaal. Krygkor het destyds uit 'n aantal staatsbeheerde, gedeeltelik staatsbeheerde en privaatondernemings bestaan.
 
==Navorsing en ontwikkeling==
 
Om selfversorging met wapens verder te bevorder, is teen die einde van die sewentigerjare naas die vervardiging en aankoop van krygstuig ook die navorsing en ontwikkeling op die gebied van militêre uitrusting deur Krygkor beheer. Die Suid-Afrikaanse regering het steeds meer geld aan militêre navorsing bestee, en in 1989 beloop die militêre aandeel aan die gesamentlike regeringsuitgawes vir navorsing en ontwikkeling reeds 32 persent.
 
==Krygkor en die privaatsektor==
 
Krygkor is grotendeels in die privatsektor geïntegreer. Die Suid-Afrikaanse regering het die aandeel van die privaatsektor by die besteding aan wapens van sowat 50 persent in die jaar 1973 tot 80 persent in 1990 verhoog. Die aandeel private leweransiers in Suid-Afrika het in die tydperk tussen 1973 en 1985 vertiendubbel tot 2 000 ondernemings. Die beleid van Krygkor was om net sulke goedere in die buiteland aan te koop wat om tegniese of ekonomiese redes nie in Suid-Afrika self kon vervaardig word nie.
 
Nogtans is 'n groot deel van die benodigde ingenieurs- en ander tegniese kennis en militêre uitrusting steeds van buitelandse bronne verkry. Buitelandse leweransiers het ook dikwels in Suid-Afrika se behoeftes aan militêre vervaardigingsgereedskap voorsien, aangesien dit meestal nie plaaslik ontwikkel kon word nie.
 
Ná die verpligte verbod op militêre uitvoere na Suid-Afrika is tegniese kennis in die geheim aan die republiek voorsien. Daarnaas is ingevoerde en wapenstelsels, wat deur vyandelike troepe op die slagvelde agtergelaat moes word, gekopieer. Die verkryging van nuwe wapentuig het egter steeds duurder geword en in die laat tagtigerjare reeds byna 60 persent van die regering se militêre begroting beloop.
 
== Eksterne skakels ==