Wysiging soos op 06:25, 24 Junie 2013 wysig Oesjaar (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 195 668 edits →‎Die staking word bloedig onderdruk: Taalgebruik ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 06:27, 24 Junie 2013 wysig maak ongedaan Oesjaar (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 195 668 edits →‎Die toetrede van die Afrikaner tot die myne: Taalgebruik Nuwer wysiging →
Lyn 4: Die [[Afrikaner]] was voor die uitbreek van die [[Tweede Vryheidsoorlog]] in [[1899]] hoofsaaklik plattelands gevestig en het ’n bestaan as boer gemaak. Saam daarmee het ’n konserwatiewe en tradisionele lewenstyl gepaard gegaan. Die Tweede Vryheidsoorlog het hierdie vreedsame lewensstyl vir altyd verander. Plase is stelselmatig deur die oorlog vernietig en families is uitmekaar geskeur. Hierdie maatskaplike ellende het die Afrikaners na die stede gedryf en veral na [[Johannesburg]] en die voorstede aan die [[Witwatersrand]]. Die mynbedryf was egter in die hande van Engelse. Die ~~hoogste~~senior poste as ook deur Engelse beklee. Swartes het die ongeskoolde werk gedoen. Die mynhuise was aanvanklik huiwerig om Afrikaners in diens te neem omdat hulle ’n onbekende faktor was. As Afrikaners werk kon kry, dan was dit gewoonlik ongeskoolde werk, ~~wat~~waar ~~swak~~die ~~betaal~~vergoeding swak was. Engelse het blatant teen Afrikaners gediskrimineer. Afrikaners is in die laagste poste geplaas en baie het dieselfde vergoeding ontvang as die Swartes. Veral na die uitbreek van die [[Eerste Wêreldoorlog]] het baie Engelse weer na Engeland teruggekeer. 'n Tekort aan geskoolde arbeid het op die myne ontstaan. Afrikaners het hiervoor in aanmerking gekom en is ook in die poste aangestel, met 'n verskil. Hulle salarisse was baie laer as dié van die Engelse.

1922-staking: Verskil tussen weergawes