Slag van Mohács: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Legobot (besprekings | bydraes)
k Verplasing van 46 interwikiskakels wat op Wikidata beskikbaar is op d:q178510
Taalgebruik
Lyn 23:
Die Ottomane word toegelaat om op te mars sonder veel weerstand. Terwyl Louis wag in Buda, het die Ottomane verskeie dorpe beleër en het hulle die [[Savarivier|Sava-]] en [[Dravarivier|Dravariviere]] oorgesteek. Louis het ongeveer 26 000 soldate bymekaargebring en die Ottomaan leër was tussen 50 000 – 60 000 sterk. Die Hongaarse magte het die slagveld gekies, 'n oop maar ongelyke plein wat afloop tot teen die [[Donau]]. In sommige plekke is dit moerasagtig. Louis wag nie op versterkings van [[Kroasië]] en [[Transsilvanië]] nie en val Suleiman se mag by Mohács aan. Die Hongaarse leër was gereed om die terrein tot hul voordeel te gebruik en het gehoop om die Ottomaanse leër stukgewys aan te durf.
[[Lêer:Mohacs Monument at the Battlefield 2004.JPG|thumb|250px|left|Die monument ter nagedagtenis aan die geveg, geleë in Mohács.]]
Die slag het slegs twee ure geduur. Nadat die eerste van Suleiman se troepe die [[Roemelië|Roemeelse]] leër teen 13:00 in die slagveld beweeg het, is hulle aangeval en verslaan deur Hongaarse soldate gelei deur [[Pál Tomori]]. Die hoof Ottomaanse mag het teen die vroeë namiddag gearriveer (teen 14:00) en het daartoe aanleiding gegee dat die situasie vinnig verander het. Stadig om die sukses op hul regtervlank op te volg, het die Hongare hopeloos blootgestel geword. Golf na golf word die Hongaarse soldate en ruiters deur die Ottomaan kanonne en muskette afgemaai. Die Hongare wat nie gevlug het nie word omring en gedooddood gemaak of gevang. Louis verlaat die slagveld maar word van sy perd afgegooi in die [[Cselerivier]] en verdrink. Ongeveer 16 000 Hongaarse soldate sterf tydens dié slag, dieselfde getal sterf aan die Otomaanse kant.
 
Die oorwinning bied egter nie aan die Ottomane die sekuriteit wat hulle na gestrewe het nie. Die geveg het die einde beteken van die onafhanklike Koninkryk van Hongarye, maar die Ottomaanse magte onttrek in [[September]] en van dié gebiede word deur die Habsburgse Ferdinand, Groothertog van Oostenryk beset. Terwyl [[Oostenryk]] die noordelike derde van Hongarye en dele van vandag se [[Kroasië]] domineer het die Ottomane beheer oor die suidweste behou en 'n suwereiniteit oor die half-onafhanklike Transilvanië bekom. Deur die gebiede te gebruik het die Ottomane veltogte gevoer teen die onafhanklike Hongaarse adelstand in die ooste en die Oostenrykse gebiede in die noordweste sowel as die beleg van [[Wene]].