Moderniseringsteorie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 197:
===Die Eis om Hervorming lei tot Reaksie===
Daar het heelwat ontevredenheid geheers en soms het opstootjies onder die hongerlydende werklose arbeiders uitgebreek. Die geroep om parlementêre hervorming het in krag toegeneem, want daar is gemeen dat die lot van die arbeiders slegs verbeter sou word indien die parlement waarlik verteenwoordigend van die volk was. Onder die Radikale (diegene wat 'n ingrypende verandering van die parlementêre stelsel begeer het) was William Cobbett 'n belangrike leier. Self 'n goedhartige man en begerig om die welsyn van die arbeidersklasse te bevorder, het hy die Weekly Political Register van 1802 af uitgegee, 'n blad waarin die sienswyse van die arbeiders tot uiting gekom het. In 1816 het hy die prys van die blad van l sjieling tot 2 pennies verminder, en die weeklikse afset het tot 50 000 vermeerder. Die regering het die blad egter spoedig onderdruk. 'n Ander radikaal met heelwat invloed was Henry Hunt, 'n welsprekende redenaar.
'n Aantal opstootjies het plaasgevind, maar hulle is streng deur die regering onderdruk. 'n Opstootjie by Spa Fields in 1816 waar die Franse driekleur vertoon is, is onderdruk, en as gevolg hiervan is die Habeas Corpus-wet opgeskort. Die bekendste van hierdie opstootjies het in 1819 in Manchester plaasgevind. 'n Vergadering is in St. Peter's Fields gehou, waar 'n ordelike menigte van byna 60 000 mans, vroue en kinders deur ,,Orator" Hunt en andere toegespreek is. Toe 'n poging aangewend is om Hunt en sommige van die ander sprekers in hegtenis te neem, het dit voorgekom asof die skare vyandiggesind word. Die magistrate is skielik met vrees bevang, en het die burgermag (daar was toe nog geen polisie nie) beveel om die gepeupel aan te val. Verskeie persone is gedoodsterf en honderde gewond. Hierdie gebeurtenis staan as die Peterloo-bloedbad bekend. Die regering het die optrede van die magistrate goedgekeur en die Ses Wette (1819) laat aanneem, waardeur dit onwettig verklaar is om enigiemand militêre opleiding te gee, en
aan vrederegters die mag verleen is om in sekere gebiede beslag op wapens te lê, die hou van opruiende openbare vergaderings belet is en die belastings op sekere soorte leesstof verhoog is.
Hierdie onderdrukkende maatreëls het slegs die geroep om hervorming laat toeneem. Dit het 'n magtige beweging geword, omdat die Whigs, die Opposisieparty in die parlement, hom aan die hoof daarvan gestel het, en baie van sy leiers ywerige voorstanders van