Wysiging soos op 11:40, 27 Junie 2013 wysig Voyageur (besprekings \| bydraes) 117 852 edits kNo edit summary ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 11:41, 27 Junie 2013 wysig maak ongedaan Voyageur (besprekings \| bydraes) 117 852 edits kNo edit summary Nuwer wysiging →
Lyn 128: Ná [[Napoléon Bonaparte]] se nederlaag was Europese moondhede vasbeslote om die ou monargiese stelsels te herstel. Maar hierdie voorneme het uiteindelik misluk omdat die maatskaplike situasie té ingewikkeld was, terwyl die Duitse Bond in uiteenlopende en botsende belange verstrengel geraak het. So was daar 'n magstryd tussen die twee grootste Duitssprekende state, [[Pruise]] en [[Oostenryk]], waarna later deur historici as Duitse dualisme verwys is, onenigheid oor 'n gemeenskaplike grondwet vir die Bond en die negatiewe uitwerkings van die Rewolusie in 1848 en 1849. Die Bond se stigtingsdokument, die ''Deutsche Bundesakte'', is deur 39 gevolmagtigdes van die toekomstige lidstate onderteken, waaronder 35 prinsdomme en vier vrye stede; die 39ste lidstaat, Hesse-Homburg, het eers in [[1817]] tot die Bond toegetree. Die getal lidstate het, ondanks die toetreding van nuwe lede, as gevolg van ~~verenigings~~samesmeltings tot 1863 gekrimp tot 35. Kope en erflatings was die belangrikste redes vir samesmeltings. In die geval van die Koninkryk Pruise en die Keiserryk Oostenryk het slegs dié landsdele by die Duitse Bond aangesluit wat voorheen reeds deel uitgemaak het van die Heilige Romeinse Ryk. In 1815 het die Duitse Bond 'n oppervlakte van sowat 630 100 km² met 'n bevolking 29,2 miljoen gehad. Dié getal het tot [[1865]] gegroei tot 47,7 miljoen.

Duitse Bond: Verskil tussen weergawes