Die '''Groenpuntvuurtoring''' is 'n rooi-en-wit geverfde [[vuurtoring]] op die noordwestelike punt van [[Tafelbaai]] in [[Groenpunt]], [[Kaapstad]]. Dit is die oudste vuurtoring in Suid-Afrika en is deur die Duits-gebore argitek [[Herman Schutte]] ontwerp en in [[1823]], teen 'n koste van 5420£5 420 pond, voltooi en op [[12 April]] [[1824]] in gebruik geneem<ref>Voetspore op die Strand, [http://www.mnet.co.za/Voetspore/vs_dagboek.asp?StoryID=1137 Dag Vyf en veertig], besoek op 21 Desember 2006</ref>. In [[1926]] is dit met 'n mishoring toegerus en twee jaar later is dit geëlektrifiseer.
Die rotsige Groenpunt staan reeds vir eeue lank onder seevaarders bekend as een van die gevaarlikste punte aan die Kaap. Die laaste in 'n lang lys van skepe, wat hier gestrand het, is die Seafarer, wat in [[1967]] op die rotse geloop het. Wanneer die vuurtoring met mis omhul word, soos dikwels in die winter gebeur, waarsku die mishoring se klank skepe virkilometers myle in die see inver.
Die GroenpuntvuurtoringGroenpunt-vuurtoring is gebruik om die eerste vuurtoringwagters in [[Suid-Afrika]] op te lei en dit word vandag nog as 'n konferensies bestemmingkonferensiebestemming gebruik. Die vuurtoringDit word ook uitgehuur vir huweliksonthale. <ref>Kap.event, http://www.capetown-wedding.com/lighthouse.html Location:
Lighthouse, besoek op 21 Desember 2006</ref>
== Kulturele Erfeniserfenis ==
Die GroenpuntvuurtoringGroenpunt-vuurtoring is op 12 Januarie 1973, deur Johannes Petrus van der Spuy, Minister van NationaleNasionale Onderwys, as 'n nasionale monument verklaar, en word beskerm as 'n provinsiale erfenisterrein in gevolge vaningevolge die Wet op Nasionale Erfenishulpbronne (25/1999). <ref name="Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap - Item: 13045">[http://196.35.231.29/sahra/HeritageSitesDetail.aspx?id=13045 Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap - Item: 13045], Besoek op 21 Mei 2012</ref>
