Saturnus: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 140:
Saturnus se ringe kan met behulp van 'n klein moderne teleskoop of selfs net 'n goeie verkyker waargeneem word. Hulle strek van 6 630 km tot 120 700 km bo Saturnus se ewenaar met 'n algemene gemiddelde dikte van een kilometer en is saamgestel uit [[silika]]rots, [[ysteroksied]] en ysdeeltjies wat wissel in grootte van so groot soos 'n stofdeeltjie tot die grootte van 'n motorkar. Daar is twee hoofteorieë aangaande die ontstaan van Saturnus se ringe. Een teorie, wat oorspronlike deur [[Édouard Roche]] in die 19de eeu voorgestel is, beweer dat die ringe oorblyfsels is van een van Saturnus se mane wie se wentelbaan so verswak het dat dit deur trekkragte uiteen geskeur is (sien [[Roche limiet]]). 'n Variasie van hierdie teorie stel voor dat die maan deur 'n groot [[komeet]] of [[asteroïde]] getref is en toe uiteen gespat het. Die tweede teorie beweer dat die ringe nooit deel van 'n maan was nie, maar eerder die oorblyfsels van die oorspronklike [[nebula]]se materiaal waaruit Saturnus ontstaan het. Die teorie is tans nie meer gewild nie - daar word geglo dat Saturnus se ringe oor 'n tydperk van miljoene jare onstabiel is en bly verander en dus onlangs ontstaan het.
[[Lêer:Voyager1-saturn-f-ring.jpg|thumb|'n Foto van Saturnus se F-ring, geneem deur Voyager in 1980]]
 
[[Lêer:Saturnus F-RingPIA02272.jpg|thumb|'n Ander aansig van die F-ring]]
Die grootste gaping tussen Saturnus se ringe, soos die Cassini-divisie en die Encke-divisie, kan van die Aarde af gesien word. Die Voyager-ruimtetuie het egter ontdek dat daar 'n ingewikkelde stelsel van duisend klein gapings en klein ringe is. Daar word gespekuleer dat die stelsel die gevolg van die swaartekragsaantrekkings van Saturnus se baie mane is. Sommige van die gapings het hul ontstaan te danke aan die wentelbane van klein mane (waarvan baie nog nie ontdek is nie), soos [[Pan (maan)|Pan]], en sommige ringe blyk instand gehou te word deur klein skaapwagter satelliete soos [[Prometheus (maan)|Prometheus]] en [[Pandora (maan)|Pandora]]. Ander gapings ontstaan as gevolg van die resonansie tussen die wentelperiode van klein deeltjies in die gaping en dié van 'n groter maan wat verder weg is. [[Mimas (natuurlike satelliet)|Mimas]] hou die Cassini-divisie op so 'n manier in stand. Ander strukture in die ringe bestaan uit spiraalgolwe wat deur die mane se tydelike swaartekrag onrus-periodes veroorsaak word.