Wikipedia

Uranus: Verskil tussen weergawes

Blaai deur geskiedenis
← Ouer wysigingNuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
kNo edit summary
Bygewerk
Lyn 18:
| accessdate = 8 Augustus 2007 }}</ref>
| epoch = [[J2000]]
| aphelion = 3&nbsp;004&nbsp;419&nbsp;704&nbsp;km<br />20,083&nbsp;305&nbsp;26&nbsp;AE
| perihelion = 2&nbsp;748&nbsp;938&nbsp;461&nbsp;km<br />18,375&nbsp;518&nbsp;63&nbsp;AE
| semimajor = 2&nbsp;876&nbsp;679&nbsp;082&nbsp;km<br />19;,229&nbsp;411&nbsp;95&nbsp;AE
| eccentricity = 0,044&nbsp;405&nbsp;586
| period = 30&nbsp;799,095&nbsp;dae<br />84,323&nbsp;326 jarejaar<br />42&nbsp;718 Uranus solar dae-sondae<ref name="CSeligman">
{{cite web
| last = Seligman
Lyn 31:
}}
</ref>
| synodic_period =
| synodic_period = 369,66&nbsp;dae<ref name="fact">{{cite web | url = http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/uranusfact.html|title = Uranus Fact Sheet|publisher = NASA|last = Williams|first = Dr. David R.|accessdate = 10 Augustus 2007|date = 31 Januarie 2005}}</ref>▼
| avg_speed = 6,81&nbsp;km/s<ref name="fact" />
▲| synodic_period = 369,66&nbsp;dae<ref name="fact">{{cite web | url = http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/uranusfact.html|title = Uranus Fact Sheet|publisher = NASA|last = Williams|first = Dr. David R.|accessdate = 10August Augustus10, 2007|date = 31 Januarie 2005}}</ref>
}}
</ref>
| inclination = 0,772&nbsp;556° (tot [[Ekliptika]])<br />6,48° (tot die [[son]] se [[ewenaar]])<br />1,02° (tot onveranderbare vlakte)<ref name="meanplane">{{cite web | date = 2009-04-03 | title = The MeanPlane (Invariable plane) of the Solar System passing through the barycenter | url = http://home.surewest.net/kheider/astro/MeanPlane.gif | accessdate = 2009-04-10 }} (geprodusier met [http://chemistry.unina.it/~alvitagl/solex/ Solex 10] geskryf van Aldo Vitagliano)</ref>
| asc_node = 73,989&nbsp;821°
| arg_peri = 96,541&nbsp;318°
| mean_anomaly = 142,955&nbsp;717°
| satellites = [[Uranus se natuurlike satelliete|27]]
| minorplanet =
Line 45 ⟶ 48:
| circumference = 159&nbsp;354,1&nbsp;km<ref name="nasafact" />
| surface_area = 8,115&nbsp;6{{e|9}}&nbsp;km<sup>2</sup><ref name="nasafact">{{cite web|url = http://solarsystem.nasa.gov/planets/profile.cfm?Object=Uranus&Display=Facts|title = NASA: Solar System Exploration: Planets: Uranus: Facts & Figures|publisher = NASA|last = Munsell|first = Kirk|accessdate = 13 Augustus 2007|date = 14 Mei 2007}}</ref><br />(15,91&nbsp;Aardes)
| volume = 6,833{{e|13}}&nbsp;km<sup>3</sup><ref name="fact" /><br />(63,086&nbsp;Aardes)
| mass = {{nowrap|(8,6810 ± 0,0013){{e|25}} kg}}<br />(14,536&nbsp;Aardes)<ref name=Jacobson1992>{{cite journal|last=Jacobson|first=R.A.|coauthors=Campbell, J.K.; Taylor, A.H.; Synnott, S.P.|title=The masses of Uranus and its major satellites from Voyager tracking data and Earth-based Uranian satellite data|journal=The Astronomical Journal|volume=103|issue=6|pages=2068–2078|year=1992|doi=10.1086/116211| bibcode=1992AJ....103.2068J}}</ref><br />
GM=5&nbsp;793&nbsp;939&nbsp;±&nbsp;13&nbsp;km<sup>3</sup>/s<sup>2</sup>
| density = 1,27&nbsp;g/cm<sup>3</sup><ref name="fact" />
| surface_grav = 8,69&nbsp;m/s<sup>2</sup><ref name="fact" /><br />0,886&nbsp;g
| escape_velocity = 21,3&nbsp;km/s<ref name="fact" />
| sidereal_day = −0,718&nbsp;33 dae<br />({{nowrap|17 h 14 min 24 s}})
| rot_velocity = 2,59&nbsp;km/s<br />9&nbsp;320&nbsp;km/h
| axial_tilt = 97,77°
| right_asc_north_pole = {{nowrap|17 h 9 min 15 s}}<br />257,311°
| declination = −15,175°
| albedo = 0,300 (geometries)<br />0,51 (Bond)<ref name="fact" />
| magnitude = 5,9<ref name=ephemeris>{{cite web|title=Twelve Year Planetary Ephemeris: 1995 - 2006|author=Espenak, Fred |work=NASA|url=http://sunearth.gsfc.nasa.gov/eclipse/TYPE/TYPE.html|year=2005|accessdate=14 Junie 2007}}</ref> tot 5,32<ref name="fact" />
| angular_size = 3,3"–4,1"<ref name="fact" />
| temperatures = yes
| temp_name1 = 1 bar level
Line 70 ⟶ 73:
| atmosphere = yes
| atmosphere_ref =
<ref name="Lunine 1993" /><ref name="Lindal Lyons et al. 1987" /><ref name="Conrath Gautier et al. 1987" />
| atmosphere_density =
| atmosphere_composition = 83&nbsp;±&nbsp;3% [[Waterstof]]<br />
Line 77 ⟶ 80:
0,009% <br /> (0,007–0,015%) [[Waterstofdeuteried]]<br /><ref name=Feuchtgruber1999>{{cite journal|last=Feuchtgruber|first=H.|coauthors=Lellouch, E.; B. Bezard; et al.|title=Detection of HD in the atmospheres of Uranus and Neptune: a new determination of the D/H ratio|year=1999|journal=Astronomy and Astrophysics|volume=341|pages=L17–L21|bibcode=1999A&A...341L..17F|last2=Lellouch|last3=Bézard|last4=Encrenaz|last5=De Graauw|last6=Davis}}</ref>
}}
'''Uranus''' is die sewende [[planeet]] van die [[sonSon]] af. Dit is 'n’n gas reus[[gasreus]] met die derde grootste diameterdeursnee en vierde grootste massa. Dit is vernoemgenoem na die [[Griekse mitologie|Griekse god]] van die hemellug, [[Uranos]], en is die enigste planeet wat nie na ’n [[Romeinse mitologie|Romeinse god]] genoem is nie. ▼
 
Uranus het dieselfde soort samestelling as [[Neptunus (planeet)|Neptunus]], en dit verskil van dié van die groter gasreuse, [[Jupiter (planeet)|Jupiter]] en [[Saturnus]]. Daarom word hulle dikwels in ’n ander kategorie, "ysreuse", geplaas. Hoewel Uranus se atmosfeer dieselfde primêre samestelling van [[waterstof]] en [[helium]] as dié van Jupiter en Saturn het, bevat dit meer vlugtige stowwe (yssoorte) soos [[water]], [[ammoniak]] en [[metaan]], asook spore van [[Koolwaterstof|koolwaterstowwe]]. Uranus het die koudste atmosfeer van al die planete in die [[Sonnestelsel]], met ’n minimum van 49&nbsp;K (−224,2&nbsp;°C). Dit het ’n ingewikkelde [[wolk]]struktuur met verskillende lae, waarvan die laagstes vermoedelik uit water bestaan en die boonste laag uit metaan. Daarteenoor bestaan Uranus se binnekant hoofsaaklik uit ys en rots.
▲'''Uranus''' is die sewende [[planeet]] van die [[son]]. Dit is 'n gas reus met die derde grootste diameter en vierde grootste massa. Dit is vernoem na die Griekse god van die hemel.
 
Die enigste [[ruimtetuig]] omwat Uranus teal besoek washet, is [[NASANasa]] se ''[[Voyager 2]]. In 1986 het foto''s van dié tuig gewys Uranus het feitlik geen uiterlike eienskappe in sigbare lig nie, in teenstelling met die bane of storms van die ander gasreuse.
 
[[William Herschel]] het Uranus ontdek op [[13 Maart]] [[1781.]] Ditontdek isen uniekvir aangesiendie alleeerste keer die grense van die Sonnestelsel verskuif. Al die ander planete totvan Saturnusdié vanaftyd was van die antieke tye af reeds bekend was. Dit is ook die eerste planeet wat ontdekmet is’n deur[[teleskoop]] tegnologieontdek teis gebruiken in plaas vannie met die blote oog te siennie.
 
== Ontdekking en benaming ==
[[Lêer:Uranus, Earth size comparison.jpg|thumb|links|150px|GroottesGrootte van die Aarde en Uranus.]]
Uranus is die eerste planeet wat ontdek is wat nie vanaf die antieke tyd as ’n planeet beskou is nie. Dit is aanvanklik vir ’n ster aangesien. Die eerste aangetekende waarneming van die "ster" was in 1690 toe [[John Flamsteed]] dit gekatalogiseer het as '''34 Tauri'''.
[[Lêer:Aarde Uranus.svg|thumb|links|150px|Vergelyking in grootte met die Aarde]]
Uranus is die eerste planeet wat ontdek is wat nie vanaf antieke tyd bekend was nie. Die vorige kere wat Uranus gesien was, was dit verwar met 'n ster. Die eerste opgetekende besigtiging van die ster was in 1690 toe John Flamsteed dit gekatalogiseer het as 34 Tauri. Hy het Uranus ten minste 'n verdere ses kere gesien. Die rekord behoort egter aan 'n Fraanse astonoom, Pierre Lemonnier, wat Uranus ten minste twalf keer tussen 1750 en 1771 gesien het.
 
[[William Herschel]] het die planeet formeel ondek op 13 Maart 1781 amptelik ontdek. Hy het dit egter geraporteerop 26 April 1781 aangeteken as 'n’n [[komeet]] op 26 April 1781.<ref>''Account of a Comet, By Mr. Herschel, F. R. S.; Communicated by Dr. Watson, Jun. of Bath, F. R. S.'', [[Philosophical Transactions of the Royal Society|Philosophical Transactions of the Royal Society of London]], band 71, bladsye 492-501.</ref> Ander sterrekundiges het gou besef dit is ’n nuwe planeet wat ontdek is, en Herschel self het teen 1783 aan die Royal Society erken dat dit wel ’n planeet is. Uit erkenning vir sy ontdekking het koning [[George III van die Verenigde Koninkryk]] hom ’n toelae van £200 gegee op voorwaarde dat hy na [[Windsor]] skuif sodat die koninklike familie deur sy teleskope kon kyk.
 
Die oorspronklike naam wat Herschel aan die planeet gegee het wasis ''Georgium Sidus'' (George se ster), vernoemgenoem terna vir Koningkoning George III. Hy het dit egterlater veranderhernoem natot die ''Georgian Planet''. Die naam is selfstot so laat asteen 1850 gebruik, maar was egter nie aanvaarbaar buite Britanje[[Brittanje]] nie. [[Joseph Jérôme Lefrançais de Lalande|Lalande]] het die naam ''HerscelHerschel'' voorgestel in 1784. Navoorgestel, heelwatmaar alternatiewe name voorgestel is,eindelik het [[Johann Elert Bode|Bode]], redigeerredakteur van die ''Berliner Astronomisches Jahrbuch'', die naam ''Uranus'' begin gebruik – die [[Latyn]]se weergawe van die Griekse naam [[Uranos]]. Hy het gereken nes [[Saturnus (mitologie)|Saturnus]] die pa van [[Jupiter (mitologie)|Jupiter]] was, behoort die nuwe planeet na die pa van Saturnus genoem te word.<ref name="planetsbeyond">
{{cite book|title=Planets Beyond: Discovering the Outer Solar System|isbn=0-486-43602-0|last=Littmann| first=Mark|publisher=Courier Dover Publications|year=2004|pages=10–11
}}
</ref><ref>{{cite web|title=Astronomy in Berlin|publisher=Brian Daugherty|url=http://bdaugherty.tripod.com/astronomy/bode.html|accessdate=May 24, 2007 |last=Daugherty| first=Brian}}</ref> In 1789 het Bode se kollega by die Royal Academy, [[Martin Klaproth]], sy nuut ontdekte [[chemiese element]] "[[uraan]]" genoem ter ondersteuning van Bode se keuse.<ref>{{cite web|title=The Straight Scoop on Uranium|author=James Finch|year=2006|publisher=allchemicals.info: The online chemical resource|url=http://www.allchemicals.info/articles/Uranium.php|accessdate=30 Maart 2009}}</ref> Dit het eindelik die algemeen aanvaarde naam geword.<ref name="planetsbeyond" />
 
In [[Sjinees]], [[Japannees]], [[Koreaans]] en [[Viëtnamees]] beteken die naam van die planeet letterlik "Hemel koning sterHemelkoningster" (天王星).<ref>{{cite web
|url=http://www.eternalsailormoon.org/help.html#myth
|title=Sailormoon Terms and Information
|publisher=The Sailor Senshi Page
|accessdate=2006-03-05}}</ref>
 
==Wentelbaan en rotasie==
Uranus wentel elke 84 aardjare om die [[Son]]. Sy gemiddelde afstand van die Son is rofweg 3&nbsp;[[miljard]]&nbsp;km (sowat 20 [[AE]]). Die intensiteit van die sonlig op die planeet is sowat 1/400ste van dié op Aarde.<ref>{{cite web|title=Next Stop Uranus| url=http://www.astrosociety.org/education/publications/tnl/04/04.html|year=1986|accessdate=9 Junie 2007}}</ref> Sy wentelelemente is in 1783 die eerste keer bereken deur [[Pierre-Simon Laplace]].<ref name="georgeforbes">
{{cite web|title=History of Astronomy|author=George Forbes|year=1909|url=http://www.vinnysa1store.com/historyofastronomy2.html#8|accessdate=7 Augustus 2007
}}
</ref> Mettertyd het onreëlmatighede duidelik geword tussen die voorgestelde en die waargenome wentelbaan, en in 1841 het [[John Couch Adams]] die eerste keer voorgestel dat die verskille veroorsaak kan word deur die swaartekrag van ’n onsigbare planeet. In 1845 het [[Urbain Le Verrier]] sy eie ondersoek na Uranus se wentelbaan begin. Op 23 September 1846 het [[Johann Gottfried Galle]] ’n planeet ontdek wat later [[Neptunus (planeet)|Neptunus]] genoem is – by feitlik die presiese plek wat deur Le Verrier voorspel is.<ref>{{cite web|title=Mathematical discovery of planets|author=O'Connor, J.J. en Robertson, E.F.|url=http://www-groups.dcs.st-and.ac.uk/~history/HistTopics/Neptune_and_Pluto.html|year=1996|accessdate=June 13, 2007}}</ref>
 
Die rotasieperiode van Uranus se binnekant is 17&nbsp;uur, 14&nbsp;minute, kloksgewys (’n [[retrograde beweging]]). Soos op al die gasreuse is daar baie sterk winde in die rigting van die rotasie in sy boonste [[atmosfeer]]. By sekere breedtegrade, soos sowat twee derdes van die pad van die [[ewenaar]] tot die [[suidpool]], beweeg dele van die atmosfeer baie vinniger; ’n volle rotasie duur so kort as 14 uur.
 
===Helling van as===
Uranus se as het ’n helling van 97,77 grade en daarom is sy rotasie-as sowat parallel met die vlak van die Sonnestelsel. Seisoene verskil dus heeltemal van dié op ander groot planete. Naby die tyd van Uranus se [[sonstilstand]] wys een pool aaneenlopend na die Son en die ander pool weg van die Son. Net ’n smal strook naby die ewenaar het ’n vinnige dag-nag-siklus, maar met die Son baie laag oor die horison soos by die Aarde se poolstreke. Aan die ander kant van Uranus se wentelbaan is die posisies van die pole omgekeer. Elke pool kry sowat 42&nbsp;jaar lank aaneenlopende sonlig, gevolg deur 42&nbsp;jaar van duisternis.<ref>{{cite web|title=Hubble captures rare, fleeting shadow on Uranus|author=Lawrence Sromovsky|work=University of Wisconsin Madison|url=http://www.news.wisc.edu/releases/12826.html|year=2006|accessdate=9 Junie 2007}}</ref> Naby die tyd van die [[dag-en-nag-ewening]]s wys Uranus se ewenaar na die Son en ondervind Uranus ’n tydperk van dag-nag-siklusse soortgelyk aan dié van die ander planete. Uranus het sy mees onlangse nagewening op 7 Desember 2007 ondervind.<ref>{{cite conference|last=Hammel|first=Heidi B.|title=Uranus nears Equinox |booktitle=A report from the 2006 Pasadena Workshop|date=5 September 2006|url=http://web.archive.org/web/20090225084057/http://www.apl.ucl.ac.uk/iopw/uworkshop_060905.pdf|format=PDF}}</ref><ref name="weather">
{{cite web |url=http://www.sciencedaily.com/releases/2006/10/061001211630.htm |title=Hubble Discovers Dark Cloud In The Atmosphere Of Uranus |publisher=Science Daily |accessdate=16 April 2007
}}
</ref>
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
|-
! Noordelike halfrond
! Jaar
! Suidelike halfrond
|-
| Wintersonstilstand
| 1902, 1986
| Somersonstilstand
|-
| Lentenagewening
| 1923, 2007
| Herfsnagewening
|-
| Somersonstilstand
| 1944, 2028
| Wintersonstilstand
|-
| Herfsnagewening
| 1965, 2049
| Lentenagewening
|}
 
Hoewel die pole langer na die Son wys as die ewenaar, is dit warmer by die ewenaar. Die rede is nie bekend nie. Ook die rede waarom die planeet so ’n groot helling het, is onbekend – een teorie is dat ’n aardgrootte planeet tydens die vorming van die Sonnestelsel teen Uranus gebots en die helling veroorsaak het.<ref>{{cite book|author=Bergstralh, Jay T.; Miner, Ellis; Matthews, Mildred|title=Uranus|year=1991|pages= 485–486|isbn=0-8165-1208-6}}</ref>
 
== Sigbaarheid ==▼
Uranus se [[skynbare magnitude]] is tussen 5,5 en 6,0, wat beteken dit kan op ’n donker aand met die blote oog gesien word as ’n dowwe ster. Dit kan maklik met ’n verkyker gesien word, selfs in ’n stadsomgewing.<ref name="nasafact2">
{{cite web|url=http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/uranusfact.html|title= NASA's Uranus fact sheet|accessdate=13 Junie 2007
}}
</ref> Deur ’n amateurteleskoop het die planeet ’n ligblou skynsel en deur groter teleskope kan wolkpatrone en van die groter mane, soos Titania en Oberon, gesien word.<ref>{{cite web|title=Uranus: the Threshold Planet of 2006|author=Nowak, Gary T. |url=http://www.vtastro.org/Articles/uranus2006.html|year=2006|accessdate=June 14, 2007}}</ref>
 
==Interne struktuur==
[[Lêer:Uranus-intern-af.svg|thumb|links|Diagram van die binnekant van Uranus.]]
[[Lêer:Uranus Orbit.gif|thumb|240px|Uranus wentel elke 84 aardjare om die Son. Sy gemiddelde afstand van die Son is rofweg 3&nbsp;[[miljard]]&nbsp;km (sowat 20 [[AE]]).]] [[Lêer:Uranusandrings.jpg|thumb|240px|’n Naby-infrarooifoto uit 1998 wys Uranus se wolkbande, [[planetêre ring]]e en [[Natuurlike satelliet|mane]]. (Foto: [[Hubble-ruimteteleskoop]] se NICMOS-kamera)]]
Uranus se massa is rofweg 14,5 keer dié van die Aarde en dit is dus die kleinste van die gasreuse. Sy deursnee is effens groter as Neptunus s’n teen rofweg vier keer dié van die Aarde. Sy digtheid van 1,27&nbsp;g/cm<sup>3</sup> is dus die laagste naas dié van Saturnus en dit dui daarop dat dit bestaan uit hoofsaaklik verskeie yssoorte, soos water, ammoniak en metaan. Verskillende modelle gee ’n verskillende aanduiding van die hoeveelheid ys in Uranus, maar dit moet tussen 9,3&nbsp;en 13,5&nbsp;[[aardmassa]]s wees. [[Waterstof]] en [[helium]] maak net ’n klein deel van die totaal uit: tussen 0,5 en 1,5&nbsp;aardmassas. Die res van die nie-ysmateriaal (0,5 tot 3,7&nbsp;aardmassas) is rotsagtige stowwe.
 
Die standaardmodel van Uranus se struktuur bestaan uit drie dele: ’n rotsagtige ([[silikaat]], [[yster]]-[[nikkel]]) kern, ’n ysagtige mantel en ’n buitenste gaslaag van waterstof en helium.<ref name="Faure2007">
{{cite encyclopedia|last= Faure|first=Gunter|coauthors=Mensing, Teresa|title=Introduction to Planetary Science|encyclopedia=Introduction to Planetary Science|year=2007|publisher=Springer Netherlands|editor=Faure, Gunter; Mensing, Teresa M.|doi=10.1007/978-1-4020-5544-7_18|chapter= Uranus: What Happened Here?|isbn= 978-1-4020-5233-0|pages= 369
}}
</ref> Die kern is relatief klein (net sowat 0,55&nbsp;aardmassas) en het ’n radius van minder as 20% van die hele planeet s'n. Die mantel vorm die grootste deel (sowat 13,4&nbsp;aardmassas). Die buitenste laag is taamlik onbeduidend (sowat 0,5&nbsp;aardmassas) en dit maak die laaste 20% van Uranus se radius uit. <ref name="Faure2007" /> Die temperatuur in die kern is sowat 5&nbsp;000&nbsp;[[kelvin|K]].<ref name="Faure2007" /> Die ysmantel bestaan nie uit konvensionele ys nie, maar is ’n warm, digte vloeistof wat uit water, ammoniak en ander vlugtige materiale bestaan.<ref name="Faure2007" /> Dit word soms ’n water-ammoniak-oseaan genoem.<ref name="Atreya2006">
{{cite journal|last=Atreya|first=S.|coauthors=Egeler, P.; Baines, K. |title=Water-ammonia ionic ocean on Uranus and Neptune?|journal=Geophysical Research Abstracts|volume=8|page=05179|year=2006|format=PDF| url=http://www.cosis.net/abstracts/EGU06/05179/EGU06-J-05179-1.pdf
}}
</ref>
 
== Natuurlike satelliete ==
: ''Hoofartikel: [[Uranus se natuurlike satelliete]].''
Uranus het 27 natuurlike satelliete. Die name is gekies asuit karakters uitvan [[William Shakespeare]] en [[Alexander Pope]] se werk. Die vyf grootstes is [[Miranda (maan)|Miranda]], [[Ariel (maan)|Ariel]], [[Umbriel (maan)|Umbriel]], [[Titania (maan)|Titania]] en [[Oberon (maan)|Oberon]].
 
[[Lêer:Uranian system schematic-en.svg|thumb|left|220px|Uranus se natuurlike satelliete]]
{| class="wikitable"
|- style="background:#efefef;"
Line 109 ⟶ 172:
|- style="background:#efefef;"
! Naam <br />
! DiameterDeursnee<br />(km)
! Massa<br />(kg)
! Orbitale radiusWentelradius<br />(km)
! Orbitale periodeWentelperiode<br />(d)
|- style="background:#eeeeff" align="center"
| '''[[Miranda (maan)|Miranda]]''' || 470<br />(14%) || 0,7<br />(0,1%) || 129&nbsp;000<br />(35%) || 1.,4<br />(5%)
|- style="background:#eeeeff" align="center"
| '''[[Ariel (maan)|Ariel]]''' || 1&nbsp;160<br />(33%) || 14<br />(1,8%) || 191&nbsp;000<br />(50%) || 2.,5<br />(10%)
|- style="background:#eeeeff" align="center"
| '''[[Umbriel (maan)|Umbriel]]''' || 1&nbsp;170<br />(34%) || 12<br />(1,6%) || 266&nbsp;000<br />(70%) || 4.,1<br />(15%)
|- style="background:#eeeeff" align="center"
| '''[[Titania (maan)|Titania]]''' || 1&nbsp;580<br />(45%) || 35<br />(4,8%) || 436&nbsp;000<br />(115%) || 8.,7<br />(30%)
|- style="background:#eeeeff" align="center"
| '''[[Oberon (maan)|Oberon]]''' || 1&nbsp;520<br />(44%) || 30<br />(4,1%) || 584&nbsp;000<br />(150%) || 13,5<br />(50%)
|}
 
▲== Sigbaarheid ==
Uranus se helderheid is tussen +5,5 en +6,0, wat beteken dat dit op 'n goeie aand gesien kan word met die blote oog as 'n ligte ster. Dit kan maklik gevind word met verkykers. Met 'n amateur teleskoop gee die planeet 'n ligte blou skynsel en twee van die mane ([[Titania (maan)|Titania]] en [[Oberon (maan)|Oberon]]) kan van tyd tot tyd gesien word.
 
== Verwysings ==
{{Verwysings|3}}▼
{{CommonsKategorie|Uranus (planet)-inlyn|Uranus}}
▲{{Verwysings}}
*[[Lêer:Crystal txt.png|15px]] Hierdie artikel is vertaal uit die [http://en.wikipedia.org/wiki/Uranus Engelse Wikipedia]
 
{{PlaneteSon}}
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/wiki/Uranus"