[[Beeld:Blake_ancient_of_daysEurope a Prophecy, copy D, object 1 (Bentley 1, Erdman i, Keynes i) British Museum.jpg|thumb|200px|right|William Blake: ''The Ancient of Days'' (1794)]] Die '''Demiurg''' is die godheid wat in sommige geloofstelsels as die skepper van die stoflike heelal beskou word. Die woord is afgelei van die [[Grieks]]e δημιουργός (''dēmiourgós'', Latyns ''demiurgus''). Dit beteken in klassieke Grieks "ambagsman" (letterlik "werker in die diens van die volk", afgelei van δήμιος [''dēmios''] en dêmos "die volk" + ἔργον [''ergon''] "werker"). Die Demiurg is vir die eerste keer omtrent 360 v.C. in [[Plato]] se werke as 'n goddelike wese beskryf, maar die term het later in die [[Gnostisisme]] na die bose skeppergod van die stoflike wêreld begin verwys.
Plato gebruik die term om na die welwillende skeppergod te verwys wat hy in sy werk Timaeus as die skepper van die wette of die hemel of as die skepper van die wêreld beskou het. Die Neoplatinis Plotinus het die Demiurg as ''nous'' (die goddelike gees of intellek) geïdentifiseer, die eerste uitstraling van die "ene god". Neoplatiniste het die Demiurg ook as Zeus gepersonifiseer.
