Regstellende aksie: Verskil tussen weergawes

Die wrange van die huidige regstellendeaksiebeleid in Suid-Afrika is dat dit weliswaar bedoel is om die swart bevolking aan 'n hoognodige beter toekoms te help, maar dat deur die ekonomiese en demografiese gevolge van die beleid die omgekeerde eerder waarskynlik is. Dit alles in samewerking met die vrye mark stelsel, en die beheer wat die [[ANC]] regering op die petrolprys het, maak dat volhoudende opbrengs in die agrikultuur bykans onvolhoudend geword het, wat die volhouding van kos sekeriteit in Suid Afrika baie wisselvallig maak. In die jare sedert die eerste demokratiese verkiesing het die ekonomie nouliks gegroei, seker nie voldoende om die bevolkingsgroei by te hou nie. Verder leer die geskiedenis van die buurland [[Zimbabwe]] waar hierdie beleid toe kan lei. Daar het sowat 90 persent van die blankes, wat daar ooit gewoon het, 'n heenkome in die buiteland gevind. Onder die swart bevolking is daar nou honger. Die landbou het juis tradisioneel borg gestaan dat Suider-Afrika voorsiening kon maak vir die droogtes, wat hier gereeld voorkom. In die verlede het alle Suid Afrikaners en die Suid Afrikaanse landbou dit moontlik gemaak om 'n bekostigbare basiese bestaan te verseker, en was kos dus goedkoop genoeg om alle volke van Suid Afrika van hongersnood te weerhou.

 

In weerwil van die regering se stellings dat regstellende aksie as beleid nie rassediskriminasie is nie, is daar baie Suid-Afrikaners wat die mening huldig dat die uiteindelike gevolg van die beleid neerkom op diskriminasie wat gebaseer is op velkleur. Daar word uitgewys dat baie mense, wat voordeel trek uit die beleid, immigrante uit ander dele van Afrika na 1994 is, wat nie deur die apartheidsbeleid geraak was nie en dus die vermoede versterk dat die beleid bloot omgekeerde rassediskriminasie is, deurdat dit bloot op velkleur gebaseer is. Die gebrek aan duidelike doelwitte en 'n tydskaal vir die ingryping versterk ook die vermoede onder blanke Suid-Afrikaners dat regstellende aksie 'n permanente instelling in Suid-Afrika gaan word en dus nie bloot as 'n tydelike ingryping gesien kan word nie om die ongeregtighede van die verlede reg te stel nie.