Vrouesendingbond: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 115:
==Die VSB in kerkverband==
[[Beeld:DS Botha.jpg|thumb|180px|regs|Ds. [[Daniel Stephanus Botha|D.S. Botha]] was een van die eerste twee NG leraars wat in die hoofbestuur van die VSB gedien het.]]
[[Beeld:Margaret van Wijk.jpg|thumb|links|180px|Mev. Margaret van Wijk en haar man, ds. [[A.J. van Wijk]], het albei in die VSB se hoofbestuur gedien.]]
Van die staanspoor af was die VSB ten nouste met die NG Kerk verbind. Agt maande na die stigting van die vereniging het mej. [[Abbie Park Ferguson|Ferguson]] en mej. Bliss die lede van die Algemene Sendingkommissie (ASK) op [[Stellenbosch]] ontmoet. Dr. [[Andrew Murray]] het hulle vergesel. Die standpunt van die twee vroue was: "Ons wil die sendingywer en sendingwerk onbepaald onder die vroue van die kerk uitbrei, dus is dit noodsaaklik dat ons in die regte verhouding tot die lede van die Sendingkommissie sal staan."
Die sinode van 1890 het sy goedkeuring en seën toegesê aan hierdie nuutgestigte vrouevereniging en in 1903 amptelike erkenning gegee aan die opleiding van werksters op [[Wellington]] wat die VSB onderneem het. Die Vrouesendingbond van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika is in die Sinodale Wette en Bepalings van die Kerk genoem as een van die erkende hulpdienste van die kerk in verband met sy sendingwerksaamhede wat hy onder sorg van sy Algemene Sendingkommissie gestel het. Sedert 1910 het die sinode by geleentheid van elkeen van sy gereelde vergaderings twee lede van die ASK in die hoofbestuur van die VSB as sy verteenwoordigers aangestel. Hulle het gedien as band tussen hierdie twee liggame en die susters gedurig in voeling gehou met alle sendingwerksaamhede en die behoeftes daarvan sowel in die binne- as in die buiteland.
Van die VSB is gevolglik ook verwag om by geleentheid van elke sinodale vergadering verslag van sy werksaamhede te lewer. Die eerste twee leraars wat in die VSB-hoofbestuur gedien het, was di. [[Daniel Stephanus Botha|D.S. Botha]] en G. Marais. Sedertdien het die volgende leraars dienste aan die bestuur bewys: ds. A.C. Murray, dr. [[G.B.A. Gerdener]], di. [[Abraham Faure Louw|A.F. Louw]], [[A.J. van Wijk]], G.L. van Heerde, (later senator) J.G. Olivier en P.E.S. Smith.
Die verhouding tussen die ASK en die VSB wss vertroulik en eg. Die kantore van die twee liggame was lank op dieselfde verdieping van die Hugenote-gebou sodat hulle feitlik een groot geheel gevorm het in gedurige voeling met mekaar. Ooreenkomstig 'n besluit van 'n latere sinode het gemeentelike VSB-takke verder onder toesig van die betrokke kerkraad gestaan. Die VSB was dus in elke opsig 'n suiwer kerklike vrouesendingvereniging en het dit beskou as sy eerste en vernaamste plig om daardie sendingwerksaamhede te bevorder wat onder die Sinode van Kaapland geval het en wat, soos dit heeltemal verstaanbaar was, in alles die voorkeur moet ontvang.
| |||