Morele argument vir die bestaan van God: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 4:
 
== Die morele argument ==
Die meeste argumente vir die bestaan van God, soos die [[Kosmologiese argument|kosmologiese]] en teleologiese argument is ‘n erfenis van die antieke wêreld. Die ontologiese argument vind sy oorsprong in die [[Middeleeue]]. Die morele argument, aan die ander, kant, vind sy oorsprong in die moderne era, hoofsaaklik te danke aan [[Immanuel Kant]] (Broad, 1978:56). In sy “Critique of pure reason” maak Kant dit duidelik dat enige Godsbewyse in teenwetlikhede beland. Op grond daarvan het hy die kosmologiese en ontologiese argument summier verwerp. Dit was egter in sy “Critique of practical reason” waar Kant vir God by die agterdeur weer in laat. Hy doen dit deur middel van sy morele argument.
 
Kant (soos aangehaal deur Sproul, 2003:148) was van die oortuiging dat elke persoon ‘n begrip het van wat mense veronderstel is om te doen, met ander woorde “veronderstelling”. Kant het hierdie bewuswording die kategoriese imperatief genoem, aangesien dit universeel van aard is. Kant het dit kategories genoem aangesien dit universeel is. Elke persoon het dus ‘n kategorie van verstaan met betrekking tot moraliteit. Kant (soos aangehaal deur Sproul, 2003:149) het gebruik gemaak van ʼn transendentale benadering ten einde die morele argument te bewys. Aangesien elkeen ʼn kategoriese imperatief het, het Kant die volgende vraag gevra: “Watter voorwaardes moet bestaan ten einde die imperatief betekenis te gee?”