Pous Innocentius III: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k beeldgrootte |
→Feodale mag in Europa: Skakel |
||
Lyn 36:
===Feodale mag in Europa===
Pous Innocentius III het [[Jan van Engeland|Jan Sonder Land]], die jonger broer van Richard Leeuehart van Engeland oorgehaal om homself 'n vassal van die pous te verklaar in [[1213]]. Hy het ook feodale eer ontvang van Peter II van Aragon, Ottokar I van Boheme, Alfonso IX van Léon en Sancho I van Portugal. Nadat die pous koning Philip II Augustus van Frankryk oorreed het om met sy vrou Ingeborg te versoen, het Philip 'n bondgenoot van die pous geword in die stryd teen Otto IV. Otto het 'n bondgenootskap met Engeland gesluit (hy was 'n nefie van koning Jan), maar hy is verslaan in die slag van Bouvines (nou in [[België]]) op [[27 Julie]] [[1214]]. Daarna het Otto alle invloed verloor en sterf hy op [[19 Mei]] [[1218]] en laat Frederik II as die onbetwiste keiser.
In Engeland was daar 'n geskil oor die aanstelling van Stephen Langton as aartsbiskop van Kantelberg. Dit was 'n besluit van Innocentius, maar is teengestaan deur koning Jan en die meerderheid van die monnike van Kantelberg se katedraal. Die koning is gedwing om die pous as sy feodale leenheer te erken nadat die pous die Franse koning Philip II aangespoor het om Engeland aan te val. Op koning Jan se versoek verklaar Innocentius die Magna Carta ongeldig omdat die onder dwang en sonder die pous se goedkeuring verkry is. Die inmenging van die pous in Engeland se interne sake het later ter sprake gekom by die Engelse skeuring tydens die bewind van koning Hendrik VIII.
| |||